ชาลล์นั่งถอนหายใจเฮือกใหญ่อยู่หลายเฮือกกว่าคนดื้อรั้นจะยอมออกมาจากห้องน้ำ เฌอบีหน้าบึ้งไม่ยอมมองหน้าเขา
"คนที่ควรจะโกรธเป็นฉันนะบี!" ชาลล์เดินเข้ามาใกล้ร่างบางที่เดินไปนั่งลงตรงหน้ากระจก
"ก็โกรธไปสิคะ บีไม่ได้ว่าอะไรเสียหน่อย" เธอไม่สนใจเขา ชาลล์อึ้งกับคำพูดของเธอเสียจนทำอะไรไม่ถูก เขาไม่เคยคิดว่าจะมีผู้หญิงคนไหนกล้าพูดกับเขาเช่นนี้
"บี! เตรียมน้ำให้ฉันหรือยัง" เขากดเสียงต่ำถามขณะที่พยายามควบคุมอารมณ์
"วันนี้ไม่ต้องแช่น้ำหรอกค่ะ อาบจากฝักบัวไปเลย" ไม่ใช่ว่าเธอไม่เกรงกลัวเขา แต่เธอจะไม่ยอมเป็นผู้หญิงประเภทที่อยู่ภายใต้การควบคุมของผู้ชายที่ทำตัวเป็นมาเฟียและบังคับเธอไปเสียหมดทุกอย่าง
"แต่ฉันจะแช่ แล้วเธอก็ต้องนวดหลังให้ฉันด้วย!" ชาลล์ออกคำสั่ง
"ไม่ค่ะ!" เธอยื่นคำขาด ชาลล์ถอดเสื้อผ้าของตนเองออกทีละชิ้นอยู่ด้านหลังเธอ เฌอบีมองร่างกำยำสูงผ่านกระจกด้วยความรู้สึกยังไม่ค่อยชินกับการที่เห็น
