กรีนก็มองนนกุลที่เดินมาแบบรีบๆก็เห็นเลยว่าเขาโทรมมาก แล้หน้าตาก็เหมือนคนตื่นนอนมาใหม่ๆ ถึงแม้จะแต่งตัวทำผมดีแค่ไหน แต่ว่าหน้าตาของเขามันชัดเจนมาก พอเขาเดินเข้าใกล้เธอก็เอ่ยพูดไปทันที
“เรานัดกันบ่ายโมงไม่ใช่เหรอคะพี่นนกุล นี่มันสองโมงแล้วนะคะ เป็นถึงผู้บริหารควรจะตรงต่อเวลานะคะ ไม่ใช่ให้คนอื่นมารอแบบนี้” กรีนต่อว่าเขาไปเสียงดังเลย ทำให้ทีมงานที่รออยู่ในห้องได้แต่นิ่งเงียบ แล้วไม่กล้าเอ่ยพูดอะไรไป
“โทษที พอดีพี่ติดธุระน่ะ ก็เลยมาสายไปหน่อย...ขอโทษทุกคนด้วยนะครับที่ทำให้รอนาน...ผมให้เลขาผมเตรีมรถเครื่องดื่มเคลื่อนที่มาให้ทุกคนด้วยนะครับเป็นการขอโทษ คุณเนตร พาทุกคนไปหน่อย” นนกุลบอกไปแบบขอโทษ เพราะครั้งนี้เขาผิดจริงๆที่มาสาย
“เชิญทุกคนทางนี้เลยค่ะ มารับเครื่องดื่มและของว่างกันก่อนจะเริ่มดูงานนะคะ เชิญตามฉันมาทางนี้เลยค่ะ” เนตรบอกไปก็เดินนำทีมงานออกไป
ทุกคนก็เดินออกไปกันหมดจนเหลือแค่กรีนและ
