ครึ่งชั่วโมงต่อมา....
“ญาติคุณกริรนาครับ....” หมอเดินออกมาแล้วเอ่ยถาม
“ผมครับคุณหมอ แฟนผมกับลูกเป็นยังไงบ้างครับ พวกเขาปลอดภัยไหมครับ” นนกุลได้ยินชื่อของกรีนก็รีบลุกขึ้นมาทันที ก่อนจะเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
“ปลอดภัยทั้งแม่ทั้งลูกครับ คนไข้อาจจะพักผ่อนน้อยน่ะครับบวกกับอาการแพ้ท้องด้วยเลยทำให้วูบ หมอให้นอนพักที่โรงพยาบาลดูอาการสักสองวันนะครับ แล้วจะเติมน้ำเกลือให้ ก็ไม่มีอาการอะไรน่าเป็นห่วงแล้วครับ” หมอบอกไปด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นแฟนคนไข้เป็นห่วงคนไข้แบบนี้
“ขอบคุณครับคุณหมอ...ขอบคุณมากเลยครับ” นนกุลก็ยิ้มออกมาแบบโล่งใจเลย แล้วเขาก็เอ่ยขอบคุณไป
“เดี๋ยวผมจะให้บุรุษพยาบาลพาคนไข้ไปห้องพักนะครับ คุณก็รอด้านนอกก่อนละกันครับ หมอขอตัวก่อน” หมอบอกไปก็เดินกลับเข้าห้องฉุกเฉินไปทันที
ส่วนนกุลยิ้มออกมาแบบโล่งอกเลยที่กรีนกับลูกไม่ได้เป็นอะไร จากนั้นไม่นานบุรุษพยาบาลก็เข็นรนเข็นนอนของกรีนออกมา กรีนก็
