สะไภ้มือใหม่ในบ้านวิปริต

คนเลี้ยงม้า

สะใภ้มือใหม่ในบ้านวิปริต

ตอน คนเลี้ยงม้า

ยามเช้าตรู่ ตะวันยังลับอยู่หลังภูเขาใหญ่

ณ.คฤหาสน์เก่าแก่ที่ตั้งตรงเนินเขา

ซ่า! ๆ ๆ เสียงน้ำในลำธารใสไหลผ่านทุ่งดอกไม้หลากสีที่กว้างสุดลูกหูลูกตา

หมอกขาวปกคลุมทั่วท้องบริเวณ นกฝูงใหญ่โบยบินอยู่เหนือหัว

ฮี้! ๆ ๆ ม้าสองตัววิ่งคู่กันไปตามทุ่งหญ้า

"อย่าขี่เร็ว ช้าๆหน่อยภริดา" สามีรักเอ่ยร้องขณะกำลังควบม้าสีดำตัวใหญ่

"แน่จริงก็ตามมาสิคะภารตะ" เมียรักตะโกนตอบสามี ขณะเดียวกันก็ก้มตัวลู่ลมแล้วตีตูดม้าสีขาวที่สูงสง่า

กรับ! ๆ ๆ ๆ เกือกม้ากระแทกพื้น เท้าของมันตะกุยดินและหญ้ากระเด็นปลิว

ภริดาควบม้าวิ่งฉิวมาถึงทุ่งดอกไม้ พลันใดนั้นก็จวนจะตกลำธารตรงหน้า

"หยุด ๆ ตรงนั้นมันแม่น้ำ" สามีรักยกมือห้าม ทว่าเค้าตามหลังมาห่างจนเมียรักไม่ทันใด้ยิน

อร๊ายยย! ภริดายกสองมือปิดหน้าและกรีดร้องอย่างตกใจสุดขีด ไม่มีทางที่จะหยุดม้าทันเพราะอีกก้าวเดียวก็คือลำธารลึก

ฮี้! ฟ้าววว! จู่ๆม้าสีขาวก็กระโจนข้ามลำธารเอง มันลอยสูงอย่างกับม้าศึก

หูววว! ภริดาอ้าปากค้าง ตาโตขณะมองลงไปยังพื้นน้ำเบื้องล่าง รู้สึกตื่นเต้นจนใจหวิว ขณะเดียวกันก็ลืมความเศร้าจากคืนวานไปเสียสิ้น

"เก่งมาก ๆ ๆ" ภารตะควบม้าตามมาแล้วเอ่ยชมเมียรัก

"ผมต้องไปทำงานก่อนนะ คุณขี่ม้าเล่นต่อก็ได้"

"ฉันขอไปทำงานด้วย" ภริดาตะโกนข้ามจากอีกฝั่งของลำธาร

"ไม่ดีหรอก คุณอยู่บ้านและทำความคุ้นเคยกับทุกคนเถอะนะ พวกเค้าก็รักคุณ ไม่ต้องอายหรือเกรงใจใคร" สามีตะโกนตอบ

"ค่ะ" คนสวยเอ่ยเบาขณะก้มหน้าหงอยมองหลังม้าสีขาว

เธอรู้สึกใจแป้วและตื่นกลัวเมื่อต้องอยู่บ้านลำพังในครอบครัวที่เคยเห็นผู้ชายคนอื่นซึ่งไม่ใช่สามีร่วมรักกับเธอจนเสร็จสม

กรุบ! ๆ ๆ สาวสวยควบม้าย่างออกไปไกลจากปราสาทหรูเพื่อสำรวจต่อ เธอเข้ามาลึกถึงป่าเบญพรรณที่เนินเขา

ยกมือถือขึ้นมาถ่ายรูปเซลฟี่จนแบตหมดแล้วจึงขี่ม้าขาวสูงสง่ากลับบ้าน พอมาถึงคอกม้ากลับพบว่าประตูมันถูกล็อคไว้ด้วยโซ่เส้นใหญ่

"ทำไงดี ลองกระโดดข้ามไปดีไหมนะ"

"เธอทำได้อยู่แล้วนี่" ภริดาเอ่ยและลูบหัวม้า

กรุ่บ! ๆ ๆ ๆ เธอบังคับม้าวิ่งออกมาห่างคอกแล้วควบมันพุ่งตรงกลับเข้าหารั้วไม้ที่สูงเลยหัว

ฮี๊! ๆ ม้าคำรามและกระโจน ทว่ามันกระโดดไม่ข้าม ร่างกระแทกรั้วดังโครม!

ตุ๊บ! ๆ ๆ ภริดาตกจากหลังม้ากลิ้งฝุ่นตลบลอดราวรั้วเข้ามานอนกองอยู่ในคอก

"โอ๊ยย! เจ็บชะมัดเลย" สุดสวยลุกนั่งลูบแขนขาที่ระบมไปหมด ยังดีที่ใส่กางเกงขายาวและเสื้อแขนยาวมาด้วย ทว่าหน้าของเธอมีแต่ฝุ่น พอมองเท้ากลับพบว่าหัวนิ้วตีนแตก เลือดไหลซิกๆเพราะรองเท้าหลุด

"คุณหญิง ตายแล้วคุณเป็นอะไรมากไหม"เสียงชายหนุ่มดังมาจากหลังคอกม้า

ตุ๊บ! ๆ ๆ ๆ ปรากฏร่างชายฉกรรจ์วัยสามสิบเปลือยท่อนบนวิ่งหน้าตั้งเข้ามาคุกเข่าตรงหน้าภริดา

เธอตกใจมากเมื่อเห็นผู้ชายคนอื่นนอกเหนือจากคนในตระกูลสามี เค้าใส่กางเกงยีนส์ขาเดฟและเปลือยท่อนบนที่ล่ำกล้าม ซิกแพคนูนแน่นเป็นลอนๆ ขนาดไม่ได้ตั้งใจมองยังเสียวในอกวาบๆหวามๆ

"ผมอุ้มไปทายานะ คุณน่าจะเดินไม่ไหวหรอก" หนุ่มหล่อเอ่ยและสอดแขนลอดขาและหลังภารดา

ฟุ่บ! เค้ายกเธอลอยขึ้นอย่างง่ายดายราวกับเป็นตุ๊กตา ค่อยๆพาเดินมานั่งบนโต๊ะไม้ในคอกม้าแล้วก็ห้อยสองขาของเธอหย่อนลงมา

ตุ๊บ! หนุ่มแปลกหน้าคุกเข่าลงไปแล้วเทน้ำดื่มราดเท้าข้างซ้ายของนายหญิงคนใหม่ จากนั้นใช้มือลูบล้างดินและเลือดที่หัวนิ้วตีนของเธอออก

"โอ๊ยเจ็บ ฉันไม่น่าประมาทเลย" ภริดาเอ่ยขณะก้มมองร่างกำยำล่ำสัน

"ไม่ใช่ครับ ผมผิดเอง เป็นความผิดผม ผมนึกว่าม้าเข้ามาหมดทุกตัวแล้วก็เลยล็อคประตู" หนุ่มหล่อผิวแทนตอบโดยไม่เงยหน้าขึ้นมาสบตา

เค้าก้มพูดกับเท้าเล็กขาวของเจ้านายอย่างสำรวมเหลือเกิน ชวนให้ภริดานึกขึ้นได้ว่าไม่มีใครสุภาพกับเธอเช่นนี้เลย แม้กระทั่งสามีที่เพิ่งจะแต่ง

"เลือกออกไม่หยุดเลย" หนุ่มหล่อเอ่ยแล้วก้มลงไปเลียกินเลือดที่เลอะนิ้วเท้า

แผล็บ! ๆ ลิ้นสากเย็นเลียหลังเท้าจนคราบดินหายไปอีก จากนั้นหน้าหล่อๆที่คลอเคลียกับเท้าก็ก้มคาบหัวนิ้วเท้าดูดเพื่อห้ามเลือด

จุ๊บ! ๆ หนุ่มหล่อดูดอมนิ้วเท้าเอาไว้ รอจนเลือดเเข็งตัว

"อร๊า อย่า ไม่ต้องก็ได้" ภริดาเสียวปนจั๊กกะจี้ ขาสั่นเบาๆ หน้ามืดตาพร่าลง หน้าชาเหมือนโดนตบ

"เลือดไม่ออกแล้วครับ แต่เท้ายังเลอะอยู่" หนุ่มหน้าคมเพิ่งจะเงยมองหน้าสบตา

"ค่ะ ขอบคุณนะคะ" ภริดาตอบ

"แต่เท้ายังเลอะ เดี๋ยวผมเลียทำความสะอาดให้เอง" หนุ่มหน้าเข้มเอ่ยแล้วก้มลงไปอีก

"ไม่ต้องค่ะ ขอเถอะ พอละ" ภริดาเอ่ยและชักเท้าซ้ายหนี

หมับ! มือใหญ่กลับคว้าข้อเท้าเล็กๆบีบจนแดงช้ำ

"ไม่ได้ครับ ถ้าไม่เช็ดแล้วแผลจะติดเชื้อ เป็นความผิดผมแล้วผมก็ต้องโดนไล่ออก" หนุ่มหล่อเงยหน้าเอ่ยแล้วก้มลงไปเลียหลังเท้าที่เลอะน้ำปนคราบดิน

แผล็บ! ๆ ๆ

"อร๊า ผ้าไม่มีเหรอ" ภริดาเอ่ยและขาสั่น

"ไม่มีครับ"

"ผ้าฉันมี เสื้อฉันนี่ไง" คนสวยพยายามถอดเสื้อที่เลอะฝุ่น ตัวเธอเปื้อนกระทั้งใบหน้า

"วิธีนี้สะอาดที่สุดแล้วครับ เดี๋ยวทำความสะอาดเท้าแล้วผมจะอุ้มไปในเรือน ห้ามใส่รองเท้าด้วยครับ แผลจะติดเชื้อ"

หนุ่มหล่อเอ่ยแล้วบีบข้อเท้าขาวๆยกจนฝ่าเท้าสีชมพูลอยเหนือหัวของเค้า

แผล็บ! ๆ ๆ ใบหน้าคมเข้มเงยแล้วเเลบลิ้นเลียอุ้งเท้าไล่ขึ้นมายันปลายนิ้ว

ฮือ! ๆ แล้วปากนายมันสะอาดนักหรือ?

น้ำลายเลอะเต็มไปหมด?

คนสวยคร่ำครวญในใจ

แผล็บ! ๆ ๆ ลิ้นสากๆเลียผ่าฝ่าเท้า ใบหน้าคมหล่อคลอเคลียไม่ห่าง

อืออ! ๆ ภริดาครางเบาๆในลำคอ สองมือจิกขอบโต๊ะ ใบหน้าบูดเบี้ยว เม้มกัดปากตัวเองเพื่อกลั้นเสียงร้อง