26
ครืด~ ครืด~
เสียงโทรศัพท์ที่ดังอยู่ข้างเตียงในตอนเช้าปลุกให้คนที่นอนหลับใหลตื่นขึ้นมาแล้วควานหามันทั้งที่ยังไม่ลืมตา ทอสจับมันขึ้นมาแล้วขยี้ตาดูชื่อคนที่โทรมา ก่อนที่เขาจะต้องขมวดคิ้วแน่น และรับสายนั้นอย่างสงสัย
"..."
(มาหาฉันที่บริษัทหน่อย)
"..."
(ก่อนเที่ยงวันนี้)
เขาไม่ได้ตอบอะไรเลยแม้แต่คำเดียว ปลายสายพูดออกคำสั่งแล้ววางสายไปตามแบบฉบับคนมีอำนาจ เขาขยับตัวลุกขึ้นจากที่นอนก็เห็นว่าผู้หญิงที่นอนกอดทั้งคืนได้หายไปแล้ว จึงลุกขึ้นไปทำธุระส่วนตัวและออกจากห้องนอนของเธอ
"ตื่นแล้วเหรอลูก มากินข้าวก่อนมั้ย" เสียงของคนเป็นแม่เรียกเขาด้วยความเป็นห่วง
"ครับ แล้วฝันล่ะ"
"แต่งตัวให้แบทเทิลอยู่มั้งลูก ต้องเอาแบทเทิลไปโรงเรียนวันแรก" คนเป็นแม่พูดแล้วจัดโต๊ะอาหารของเธอต่อ
ทอสเดินเข้าไปหาสองแม่ลูกที่ห้องแต่งตัวของพวกเขาแล้วจึงยืนยิ้มมองดูภาพตรงหน้า เขาชอบความอบอุ่นแบบนี้จัง คิดไม่ผิดจริงๆ ที
