27
สามวันต่อมา
รถสีคันหรูจอดอยู่หน้าบ้านของพิมพ์ฝันได้ห้ากว่านาทีแล้วแต่คนที่นั่งอยู่ด้านยังไม่แม้แต่จะเปิดประตูออกมา เธอถอนหายใจออกมาเป็นสิบครั้งเพราะรู้สึกลำบากใจที่จะทำอะไรแบบนี้
วันนี้ทั้งทอสและพิมพ์ฝันไม่ได้ออกไปทำงานเพราะเพราะเป็นวันอาทิตย์ ทอสเลยดูลูกอยู่ในบ้านส่วนพิมพ์ฝันกำลังช่วยแม่ดูเสื้อผ้าที่เพิ่งสั่งมาขาย
"ฝันออกไปดูสิลูกว่าใครมา แม่เห็นจอดอยู่หน้าบ้านนานแล้ว"
"ค่ะ" เธอวางมือจากงานแล้วเดินออกไปดู
ก่อนจะพบว่ามันคือรถคันเดิมที่เคยมาที่นี่แล้วครั้งหนึ่ง พิมพ์ฝันเดินไปเปิดประตูทั้งๆ ที่คนในรถยังไม่ยอมออกมาซักที แต่พอเห็นว่ามีคนมาเปิดประตูหน้าบ้านเธอจึงยอมเปิดประตูลงมาจากรถ
"สวัสดีค่ะ ประธาน" พิมพ์ฝันยกมือไว้เธออย่างอ่อนโยน ตอนนี้เธอไม่ได้มองพิมพ์ฝันด้วยสายตาแข็งกร้าวแล้วแต่กลับทำตัวไม่ถูกเพราะเคยมาด่ากราดพิมพ์ฝันวันนั้น
"เป็นลูกสะไภ้ฉัน ก็เรียกว่าแม่สิ" เธอพูดเสียงเรียบตาม
