แอดดดด…
"นะ นี่มันอะไรกัน…" คนตัวเล็กจดจ้องภายในห้องที่ถูกเปิดออกกว้างด้วยฝีมือตัวเอง แสงสีแดงภายในห้องสะท้อนเข้ามาในดวงตากลมที่กำลังสั่นระริก ก่อนที่จะรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มีค่อย ๆ ก้าวเข้าไปในห้องแดงนั้นด้วยใจที่เต้นอย่างบ้าคลั่ง ภายในล้วนแต่มีอุปกรณ์เยอะแยะมากมายทั้งเลื่อยมีดเข็มฉีดยารวมไปถึงอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ถูกจัดทำขึ้นเป็นพิเศษเพื่อเป็นเครื่องทรมานศัตรูที่หมอหนุ่มซ่อนมันไว้ในนั้นโดยไม่คิดจะเปิดให้ใครเห็น
จนกระทั่ง…
"ฮะ เฮีย…" เรียวปากเล็กเอ่ยเสียงเบาเมื่อเธอที่กำลังจะหันหลังเดินออกจากห้องแต่กลับเห็นร่างสูงของอีกคนยืนซ้อนข้างหลังโดยไม่พูดอะไรในขณะที่เธอเริ่มน้ำตาคลอเบ้าและลำตัวสั่นระริกเพราะความกลัวและความคิดบางอย่างที่กำลังแทรกเข้ามาในหัวในสิ่งที่เธอหายสงสัยแต่ตอนนี้มันดันกลับมาอีกครั้ง
"ฮะ เฮียบอกฝนได้ไหมคะว่าเฮียไม่ได้ฆ่าตะวัน" เธอจ้องมองสามีสุดที่รักด้วยใจที่เอาแต่ภาวนาว่าเข
