"เพลินไปเอาไข่ลวกให้ฉันหน่อย"
แค่ก แค่ก !
น้ำฝนที่กำลังยกแก้วขึ้นดื่มน้ำเปล่าแทบพ่นออกมาในตอนที่ได้ยินเพียงขวัญเอ่ยกับแม่บ้าน ทั้งโต๊ะอาหารที่กำลังรับประทานอาหารพร้อมหน้าต่างชะงักเล็กน้อยแล้วมองไปที่ลูกสะใภ้ด้วยความเป็นห่วง
"ตายแล้วหนูฝน เป็นอะไรไหมคะ!?" เพียงขวัญตกใจรีบช่วยลูบหลังลูกสะใภ้ที่นั่งใกล้ ๆ ในขณะที่วอร์มที่นั่งตรงข้ามรีบพุ่งเข้ามาหาอย่างไวก่อนที่จะเปลี่ยนกับแม่เป็นคนลูบหลังภรรยาแทน
"เป็นอะไร แสบจมูกหรือเปล่า" น้ำฝนส่ายหัวให้วอร์มที่เป็นคนถาม เธอไม่ได้เป็นอะไรมาก เพียงแต่ตกใจที่อยู่ ๆ เพียงขวัญก็เอ่ยเกี่ยวกับสิ่งที่เธอพยายามหลบตาตลอดการทานอาหาร
"ฝนไม่เป็นไรค่ะ"
"แน่ใจนะคะว่าไม่เป็นไร"
"แน่ใจค่ะ เฮียไปทานข้าวต่อได้แล้ว" เพราะสามีเอาแต่ทำหน้าเป็นห่วงไม่ยอมกลับไปนั่ง เธอจึงพยายามพูดเพื่อให้เขาสบายใจ
"แม่อย่าแกล้งเมียผม" หมอหนุ่มกลับไปนั่งที่ตัวเอง ก่อนที่จะเปลี่ยนไปพูดกับแม
