ตอน 36
ยศวิน :
"...เปล่า"
อวา :
หันไปมองเขาอีกครั้ง
"รุ่นพี่...หนูถามจริงๆเถอะนะคะ โกรธหนูเรื่องอะไรเหรอ?
ยศวิน :
ยังคงมองตรง ขากรรไกรขบแน่น
"...ไม่ได้โกรธ"
อวา :
"แต่วันนี้เงียบผิดปกติเลย รุ่นพี่ไม่เคยเป็นแบบนี้"
ยศวิน :
พูดนิ่งๆ แต่แฝงด้วยแรงอารมณ์
"แค่เห็นอะไรที่ไม่ควร..แค่นั้น"
อวา : งง
"เป็นอะไรเหรอคะ?
ยศวิน :
เขาไม่ตอบแต่กลับเหยียบคันเร่งเบาๆ แล้วกลับรถทันที
อวา : ตาโตขึ้นเล็กน้อย แบบ เอ๊ะ!
"รุ่นพี่...จะไปไหนคะมาถึงหน้าบ้านแล้ว"
ยศวิน :
เขามองไปข้างหน้า เสียงนิ่ง
"ยังไม่ให้ลง"
อวา :
บนแบบน่ารักๆ
"หือ? เมื่อกี้ยังเงียบอยู่เลย อยู่ดีๆ จะไม่ให้ลงซะแล้ว"
อวา :
เธอพึมพำในใจ อะไรของเขานะเอาใจยากจริง
ยศวิน :
เขาถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดโทนนิ่งๆ แต่จริงจัง
"ไปตึกวิชาการทำไม?
อวา :
เธอทำหน้า งง นิดๆ พูดเบาๆพยายามทำให้ดูปกติ
"อาจารย์ฝ่ายวิชาการ เรียกให้ไป
