หลังจากคืนวาบหวามกับลูกเลี้ยงสาว เล่อชุนต้องไปตรวจกิจการค้าผ้าแพรที่ต่างเมืองราวหนึ่งเดือน เป็นครั้งแรกที่เล่อชุนออกไปตรวจกิจการสาขาต่างเมืองนานแรมเดือนระหว่างนั้นก็ส่งข่าวผ่านวิหคสื่อสารมาหาฉินชิงเป็นระยะ
การรอคอยจดหมายจากเล่อชุนนับเป็นเรื่องน่าเบื่อหน่าย เขาไม่ได้ส่งจดหมายมาบ่อยนัก เพียงสัปดาห์ละครั้งโดยประมาณ เนื้อความในจดหมายเล่าถึงการใช้ชีวิตทั่วไปในแต่ละวัน
ถ้อยคำพร่ำรักพร่ำคิดถึง แทบไม่ปรากฎให้เห็น
ฉินชิงอ่านจดหมายฉบับล่าสุดจากเล่อชุน
'รักษาตัวให้ดี' คำลงท้ายในจดหมายทำให้นางยิ้มออกมาได้ แม้เป็นคำสั้น ๆ หนึ่งความห่วงใยจากเล่อชุนนับเป็นน้ำทิพย์ชโลมจิตใจเด็กสาวผู้อ้างว้างให้ชุ่มชื่นสดใส แต่การรอคอยช่างทรมานนัก การรอคอยเขากลับบ้าน ...นับเป็นเรื่องน่าหงุดหงิดที่สุดในชีวิตของฉินชิง
การรอคอยบุรุษผู้หนึ่ง ทำให้นางรู้สึกโดดเดี่ยวมากขึ้นทุกวัน ที่สำคัญเล่อชุนยังไม่ส่งข่าวว่าจะกลับมาเมื
