ภายในออฟฟิศบนชั้นสูงสุดของตึกสูงสิบชั้น เหล่าพนักงานต่างวุ่นวายอยู่ที่โต๊ะของตัวเอง ไม่ต่างจากเด็กฝึกงานสี่คนที่มาใหม่
นิดนารีได้โต๊ะตรงหลังห้อง โต๊ะตรงมุมอับติดฝาผนัง เพราะโต๊ะด้านหน้าถูกสามสาวจับจองไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
วันนี้สามสาวกลายเป็นพวกเดียวกัน เพราะมีศัตรูคนเดียวกัน แต่พอคณะของผู้บริหารเดินเข้ามาในออฟฟิศ พวกเธอก็รีบแย่งซีนกันทันที
“อุ๊ย! เจ้านายมาแล้ว” วีณาอุทานอย่างตื่นเต้น ก่อนที่ทั้งสามจะรีบออกไปยืนเรียงแถวต้อนรับ ร่วมกับเหล่าพนักงานคนอื่นๆ ที่พากันลุกยืนเรียงเป็นแถว
นิดนารีอยากจะมุดอยู่ใต้โต๊ะมากกว่า เพราะยังไม่อยากเห็นหน้านายภวัต แต่ก็นั่นแหละ ตำแหน่งเด็กฝึกงานอย่างเธอ ไม่มีสิทธิ์แสดงความขัดเคืองต่อผู้บังคับบัญชาอยู่แล้ว
‘เดินเข้ามาอย่างกับท่านประธานผู้ยิ่งใหญ่ ..แบบว่าเนี๊ยบทุกองศา เท่ทุกการเคลื่อนไหว โปรยสเน่ห์ทุกย่างก้าว..จะมีใครรู้บ้างมั้ยนะ ว่าเขามันโรคจิตขั้นสุด’
