นิดนารีก้มหน้างุด หัวใจเต้นรัวเร็ว ขนลุกเกลียวไปทั้งร่าง แอบภาวนาอย่าให้เขาเงยหน้ามองเธอเด็ดขาด หรือถ้าเขาเห็นหน้าเธอก็ขอให้เขาจำเธอไม่ได้
“ดิฉันS4ชื่อนิดนารีค่ะ” เธอรายงานตัวเร็วๆ ด้วยเสียงเบาๆ เพื่อให้จบๆ ไป ...
ภวัตใช้สองนิ้วคีบซิกการ์ออกจากปาก วางลงบนที่เขี่ยบุหรี่ เงยหน้ามองเด็กฝึกงานตั้งแต่คนแรกจนถึงคนสุดท้ายด้วยสายตาเฉยชา
“หืม? ...” วินาทีที่เขาเห็นS4 เขาชะงักงันไปสามวิ ตอนแรกคิดว่าแค่ภาพลวงตา แต่พอจ้องดีๆ ก็พบว่ามันเป็นเรื่องจริง ยิ่งเจ้าหล่อนพยายามก้มหน้าก้มตาหลบสายตาเขาก็ยิ่งมั่นใจ
สวรรค์ตอบรับคำขอเขาหรือนี่??
อยากให้เขาลงโทษเธอใช่มั้ย
ถึงส่งเธอมายืนตรงหน้าเขา
ภวัตคลี่ยิ้มแบบปีศาจ แตะนิ้วชี้บนปลายจมูก ในหัวเต็มไปด้วยแผนการร้าย จ้องมองคนที่กัดจมูกเขาด้วยสายตาเลือดเย็น
นิดนารีรู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัว เหมือนโดนวิญญาณสิ่งสู่ รู้สึกเหมือนมีสายตาอาฆาตจ้องมองเธออยู่ แต่ก็ไม่กล้าเ
