พร้อมกับดันร่างของเธอให้แผ่นหลังแนบชิดกับประตูห้องน้ำ ก่อนจะหมุนล็อคขึ้นสีแดงเอาไว้ สัญชาตญาณเตือนให้เปรมวดีรู้ว่าอันตรายกำลังมาถึงตัวเธออีกครั้งแล้ว กำปั้นน้อย ๆ ทุบตีระรัวเข้ากับแผงอกบึกบึนของชายหนุ่ม
“ปล่อยเปรมออกไปนะ คุณรู้หรือเปล่าว่าที่นี่มันที่ไหน อย่ามาทำรุ่มร่ามกับเปรมแบบนี้นะคุณเพชร!”
ฝ่ามือหนาดั่งครีมเหล็กจับข้อมือเล็กทั้งสองข้างรวบตึงเอาไว้เหนือศีรษะ ออกแรงบีบเพียงเล็กน้อยก็ทำให้คนตัวเล็กกว่าถึงกับนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด และใช้มือข้างที่ว่างอีกข้างค่อย ๆ เลื่อนเข้ามาใต้ชายกระโปรงที่สั้นเพียงเหนือเข่า หัวใจของเปรมวดีหวาดกลัวจนมันกรีดร้องอยู่ในใจด้วยความหวาดหวั่น
“ไม่นะคุณเพชร ได้โปรดล่ะอย่าทำอะไรเปรมอีกเลย”
“กลัวงั้นเหรอ เธอหนีฉันไปทำไมไม่ทราบ เธอก็รู้ดีนี่เปรมวดีถ้าฉันพบเจอเธอแล้ว เธอจะไม่รอดไปไหนได้อีก!”
ใบหน้าหล่อคมสันก้มหน้าโน้มลงไปใกล้ข้างใบหู ขบเม้มหยอกเย้าเบา ๆ ก่อนจ
