ตอนที่2 ตัดสินใจ
1052 คำ
หลายวันผ่านไป
โรงพยาบาล
“ยังไงก็ต้องให้คุณพ่อมาตรวจสุขภาพและเซ็นรับรองด้วยนะคะ”
คำบอกเล่าจากปากของพยาบาลที่รับฝากครรภ์ในแผนกสูติฯนั้น ทำให้หัวใจของเปรมวดีดิ่งลงเหว เธอเป็นเพียงหญิงสาวที่ไม่รู้จักเรื่องเกี่ยวกับการฝากครรภ์มาก่อน แต่เมื่อตัดสินใจแล้วว่าจะเก็บเด็กคนนี้เอาไว้ วันนี้เธอจึงได้เดินทางมาหาหมอเพื่อตรวจเช็คดูอาการเบื้องต้น แต่ใครจะคิดว่ามันจะมีเรื่องวุ่นวายยุ่งยากเกิดขึ้นให้ปวดใจอีกครั้งแล้ว
“ขอโทษด้วยนะคะ พอดีว่าเลิกกันกับคุณพ่อของเด็กไปนานแล้ว เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวค่ะ”
เปรมวดีตอบออกไปพร้อมรอยยิ้ม พยาบาลหันมามองจ้องด้วยหางตาคล้ายจะตำหนิ สายตาที่มองมานั้น เปรมวดีเข้าใจดีว่าคนที่มีภาวะในหน้าที่ทางการงานมั่นคงแล้ว อยู่ในช่วงวัยที่เป็นผู้นำมากกว่า คงจะไม่มีทางมองนักศึกษาแบบเธอไปในทางที่ดีได้เลย อายุของเธอยังอยู่ในวัยเรียนที่ต้องเรียนให้จบและได้รับความสำเร็จในการศึกษา ไม่ใช่ต้องมานั่งอยู่ในสถานที่รับฝากครรภ์แล้วถูกพยาบาลที่มีอายุแก่รุ่นป้าซักถามเกี่ยวกับเรื่องพ่อของเด็กในท้องแบบนี้
เปรมวดีจึงตัดสินใจลุกขึ้นเดินออกไปจากสถานที่แห่งนั้น เพราะถึงอย่างไรเธอก็ได้รับยาบำรุงครรภ์มาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เรื่องการฝากครรภ์ค่อยกลับมาทำใหม่วันหลังอีกก็คงได้
“เด็กผู้หญิงใจแตกสมัยนี้มันเยอะจริง ๆ เลยนะเธอว่าปะ”
“จริง… ไม่รู้หรือไงนะว่าการจะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวมันไม่ได้ง่ายเลยสักนิด การเลี้ยงเด็กคนหนึ่งมันไม่ใช่เลี้ยงเพียงแค่วันสองวันนะ ดีนะที่บ้านมีแต่ลูกชาย ถ้ามีลูกสาวฉันก็คงต้องปวดหัวแบบนี้หรือเปล่า”
“คิดว่าหน้าตาดีแล้วจะนอนกับใครมั่วไปหมด รู้จักแต่สนุก แต่ไม่รู้จักป้องกัน ถึงเวลาก็อ้างว่าไม่มีพ่อแบบนี้ไง คิดอะไรง่าย ๆ เรียนจบหรือยังก็ไม่รู้ ดูอายุน่าจะเรียนมหาวิทยาลัยปีสุดท้ายนะเนี่ย ทำไมไม่เรียนให้จบก่อน ลูกผัวเอาไว้มีทีหลังก็ได้ เฮ้อ...น่าจะขอคำแนะนำในการทำแท้งเมื่อไม่พร้อม มากกว่ามาขอฝากครรภ์อีกนะ เด็กสมัยนี้ไม่ไหวเลย ทำอะไรไม่เคยจะนึกถึงหน้าพ่อแม่หรอก”
คำพูดนั้นของพยาบาลกระแทกเข้ากลางใจของเปรมวดีชวนให้สะอึก เธอยืนกัดฟันแน่นคิดถึงศักดิ์ศรีของตัวเอง อยากจะหันหน้ากลับไปแล้วพูดออกมาให้สุดเสียงว่าเธอถูกข่มเหงรังแกมาตั้งแต่ต้น ฝืนทำในสิ่งที่ตัวเองปฏิเสธไม่ได้! ไม่ใช่รักสนุกจนตัวเองต้องมาท้อง เธอป้องกันแล้วแต่เขาไม่เคยป้องกัน มันเลยพลาด! แล้วจะให้ทำยังไง คนที่ไม่ได้อยู่ในสถานการณ์แบบเธอก็พูดได้สิ!
แต่สุดท้ายแล้วจนถึงตอนนี้ สถานภาพที่นาน ๆ ครั้งเขาจะพาออกไปกินข้าวข้างนอก หรือแม้แต่เศษเงินที่เขาโยนทิ้งเอาไว้ให้ก่อนที่ชายหนุ่มจะกลับ มองยังไงมันก็ไม่ต่างจากผู้หญิงที่เขาซื้อบริการเพื่อคลายความเหงาเลยสักนิด
เปรมวดีเก็บเอาศักดิ์ศรีของตัวเองกลืนลงคอจนหมด โทษใครไม่ได้นี่มันคงเป็นชะตากรรมที่เธอจะต้องแบกรับเอาไว้ทั้งที่ไม่เคยปรารถนา ฝ่าเท้าเรียวเล็กก้าวเดินไปด้วยความรู้สึกเจ็บช้ำและปวดร้าวอย่างบอกใครไม่ได้เลย
หลายสิบนาทีผ่านไป
แต่เมื่อเดินลงจากรถไฟฟ้า ใบหน้าสวยหวานที่ดูเหนื่อยล้า แหงนหน้าขึ้นไปมองจอมอนิเตอร์ขนาดใหญ่ที่ติดอยู่เหนือศีรษะ ได้ยินผู้ประกาศข่าวสาวเอ่ยถึงนามสกุลดังที่เธอแสนคุ้นหู
“บ่ายวันนี้มีการประกาศการแต่งงานแบบสายฟ้าแลบของทายาทหมื่นล้านคุณเพชรรัตน์ วิบูลเทวัญและคู่หมั้นสาวคุณวาสิตา พรมวิริยาภรณ์ นับว่าเป็นการประกาศแต่งงานครั้งยิ่งใหญ่ของคู่รักในวงการธุรกิจไทย ที่ทุกคนต่างจับตามองมานาน กิ่งทองใบหยกของแท้ สวยหล่อเหมาะสมกันที่สุดค่ะ จะมีการรายงานสถานการณ์อย่างใกล้ชิดในช่วงวันแต่งงาน ให้กับคนในแวดวงได้รับทราบกันต่อไป ทางเราขอแสดงความยินดีกับคนทั้งคู่อีกครั้งหนึ่งด้วยค่ะ”
น้ำเสียงของผู้ประกาศสาวเต็มไปด้วยความตื่นเต้นยินดีตามประสาแอคติ้งในการทำงาน แต่มันกลับทำให้หัวใจของเปรมวดีและขาทั้งสองข้างที่ยังคงยืนอยู่บนพื้นสั่นสะท้านแทบทรงตัวไม่ไหว เปรมวดีแหงนหน้ามองค้างไปยังจอมอนิเตอร์ขนาดใหญ่ไม่วางตา เรี่ยวแรงที่เคยคิดว่ามีอยู่เหือดหายไปทันทีเลย เธอถึงกับทรุดกายลงนั่งกับพื้นอย่างไม่อายสายตาใครแล้วในตอนนี้
บอกกับตัวเองไม่ได้ว่าเธอรู้สึกแบบไหน ลูกในท้องของเธอ กำลังจะได้ชื่อว่าเป็นลูกของชู้อย่างนั้นสิใช่ไหม…ทั้งที่สถานะนี้เธอไม่เคยต้องการมันเลย และอันที่จริงสิ่งที่อยู่ในท้องของเธอตอนนี้ เขาก็อาจจะไม่ต้องการเลยก็เป็นได้!!
ฝ่ามือเรียวเล็กค่อย ๆ ยกขึ้นมาแตะสัมผัสหน้าท้องของตัวเอง ลูบวนไปมาเบา ๆ พร้อมกับก้มลงร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายสายตาผู้คนที่กำลังเดินผ่านไปมาให้ขวักไขว่ เสียงสะอื้นของหญิงสาวดังขึ้น ไม่สนใจว่าใครเป็นใคร และไม่สนใจว่าจากนี้ต่อไปจะต้องมีคนดูถูกเธออีกมากมายสักแค่ไหน เพราะถึงอย่างไรนับจากนี้ เธอจะต้องตั้งใจเลี้ยงลูกน้อยที่อยู่ในท้องให้ดีที่สุด จะไม่ยอมให้ใครดูถูกตัวเองและลูกได้ จะไม่มีวันให้เขาต้องพบกับต้นตอของความอัปยศครั้งนี้ไปตลอดชีวิตเลย!
- ผู้เขียน
