การออกมาขายของในตลาดก็ไม่ได้แย่ ถึงแม้จะเป็นร้านขายของที่อยู่ภายในห้างสรรพสินค้า ความสะดวกสบายในการใช้สอยพื้นที่ค่อนข้างจะดีพอสมควร เมื่อเทียบกับงานประจำที่เคยทำก็ยังนับว่าเป็นงานที่หนักมาก ในขณะที่กำลังเก็บของลงจากรถของชานนท์ สิ่งที่มีอยู่ภายในใจทำให้เธออดพูดมันออกมาไม่ได้
“ขอโทษด้วยนะคะที่ทำให้คุณต้องมาลำบากด้วย”
ชานนท์เงยหน้าขึ้นมองในขณะที่กำลังจะปิดท้ายรถลง เขารีบเดินเข้ามาหาหญิงสาวพร้อมกับคำพูดปลอบใจเธอ
“ผมไม่ได้เหนื่อยอะไรเลย เปรมต่างหากที่น่าห่วงยิ่งกว่า รู้หรือเปล่าว่าวันนี้ผมไม่มีแก่ใจจะทำงานเลย ไม่รู้ว่าเปรมอยู่ที่นั่นจะรู้สึกยังไงบ้าง ลูกค้าจะมีหรือเปล่าหรือว่าจะกดดันแค่ไหนเพราะนั่นเป็นงานที่เพิ่งจะเคยทำครั้งแรก เปรมรู้หรือเปล่าว่าผมกังวลไปหมดจริง ๆ”
เปรมวดีรู้อยู่แก่ใจว่ามีเพียงแค่เขาเท่านั้นที่มักจะแคร์ความรู้สึกของเธอเสมอ แต่สายตาเงียบเหงาเวลาที่มองลงมายังนิ้วนางข้างซ
