สองชั่วโมงผ่านไป
หลังจากลูกค้าค่อนข้างบางตา จึงรีบกดโทรศัพท์โทรหาลุงคนขับแท็กซี่ประจำคันเดิม แต่ปรากฏว่าลุงไม่รับสาย โชคดีที่วันนี้แม้แต่วัตถุดิบสำรองที่นำมายังขายหมดทุกอย่าง ทำให้หมดความกังวลใจในเรื่องที่จะต้องหอบหิ้วของกลับบ้านหมดไปในพริบตา แค่ปิดร้านเรียบร้อยก็เดินตัวปลิวลงไปด้านหน้าห้างเพื่อที่จะไปรอรถยังป้ายรถประจำทาง หวังจะโบกมือเรียกแท็กซี่ แต่ช่วงเวลาพลบค่ำแบบนี้เป็นเรื่องยากเหลือเกินที่จะโบกรถสักคันให้จอด เหตุผลร้อยแปดถ้าโบกได้ก็แอบอ้างสารพัดสารเพ
“แย่จัง ไม่มีรถคันไหนจอดให้เราเลย แล้วฝนก็ตกไม่หยุดแบบนี้จะทำยังไงดีล่ะเปรมวดี!”
หญิงสาวกระวนกระวายใจยืนอยู่อย่างนั้นตามลำพังนานนับชั่วโมง แต่แล้วในที่สุดก็เห็นแสงไฟจากหน้ารถยนต์คันหนึ่งสาดเข้ามาพร้อมกับตีไฟเลี้ยวเพื่อจอดข้างทาง ท่ามกลางสายฝนที่เทกระหน่ำลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา ประตูรถฝั่งคนขับถูกเปิดออกอย่างรวดเร็ว ร่างสูงใหญ่ที่เธอไม
