“อย่าดิ้น อยู่นิ่ง ๆ ให้เข้าไปก่อนแล้วเดี๋ยวมันจะดีเอง”
“ไม่ ไม่ไหวแน่ ๆ รับไม่ไหวแน่ ๆ” หญิงสาวดิ้นรนไปมาไม่ยอมท่าเดียว
จากปลายนิ้วที่เคยจิกสัมผัสระบายความเสียวซ่าน ในตอนนี้กลายเป็นผลักไสดันหัวไหล่หนาออกให้ห่าง หวังจะให้เขาพามันออกไปจากส่วนลึกของร่างกาย แต่เมื่อมาถึงจุดนี้แล้วเพชรรัตน์ไม่สามารถห้ามตัวเองได้อีก เขาจับข้อมือของหญิงสาวยึดเอาไว้ไปทางด้านหลัง พร้อมกับออกแรงดันช่วงเอวให้มันเข้าไปเข้าในอย่างช้า ๆ เปรมวดีรู้สึกเหมือนร่างกายจะฉีกขาดออกจากกัน
“เจ็บ ไม่ไหว เอามันออกไปที ช่วยเอามันออกไปที” เพราะตั้งแต่คลอดลูกมาก็ไม่ต่างจากสาวพรหมจรรย์เลยสักนิด 4 ปีกว่านี่เป็นครั้งที่สองหลังจากในห้องน้ำบนเครื่องครั้งก่อน เอาอะไรมาฟิน เอาอะไรมารู้สึกดี ที่สัมผัสได้ตอนนี้คือเจ็บคำเดียวเลย
ชายหนุ่มแหงนหน้าคำรามออกมาเหมือนสัตว์ร้าย รู้สึกผ่อนคลายเล็กน้อยเมื่อยัดเยียดเข้าไปได้จนสุดลำ ภายในนั้นแม้จะ
