ร่างบอบบางสะดุ้งลืมตาตื่นขึ้นมา เปรมวดีแม้แต่จะหลับตาอยู่ยังพะวงอยู่ในใจกลัวว่าลูกสาวตื่นขึ้นมาแล้วไม่เห็นจะร้องไห้หาแม่ แต่เธอลืมไปว่าไม่ได้กลับบ้านเมื่อตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ที่สำคัญเธอยังถูกเขาพาตัวมาถึงโรงแรมหรูหราเป็นสถานที่ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่เท่าที่จำได้ช่วงกลางดึกรถยนต์คันที่นั่งมาวิ่งเข้าไปภายในโรงแรมก่อนที่จะมีเจ้าหน้าที่รีบร้อนลงมารับ พร้อมกับเธอซึ่งอยู่ในอาการกึ่งหลับกึ่งตื่นถูกชายหนุ่มอุ้มพาตัวขึ้นมาถึงบนห้องนี้ หลังจากนั้นยังมีอาการจำได้ครึ่งไม่ได้ครึ่งว่าเขาปลุกเร้าและรบกวนเธอตลอดทั้งคืน
หญิงสาวขยับตัวลุกขึ้นเบา ๆ ชะโงกหน้าขึ้นมองยังเห็นว่าอีกฝ่ายนอนหลับในท่านอนคว่ำด้วยความสบายใจเฉิบ แขนกำยำข้างนั้นยังวางไว้บนช่วงเอวบอบบบางของเธอ เปรมวดีกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ด้วยความรู้สึกยากที่จะบรรยายได้ มองดูรอยบอบช้ำตามร่างกายที่เขาฝากเอาไว้ยังอดผวาไม่ได้เลยสักนิด เธอไม่ได้พบหน้าเขานาน
