ชายหนุ่มกระโจนเข้าหา พร้อมกับใช้มือทั้งสองข้างตะปบเข้าที่หัวไหล่บอบบาง เขย่าโยกร่างของเธออย่างแรง
“แล้วฉันอยากรู้ว่าฉันทำผิดอะไร ฉันทำผิดอะไร เธอถึงได้หลบหนีไปโดยที่ไม่บอกกล่าวแบบนั้น เธอโกรธเกลียดฉันที่ฉันไม่ยอมปล่อยเธอไปจากชีวิตใช่ไหม เธอถึงเอาคืนฉันได้เจ็บแสบเจียนตายมานานตั้งหลายปี!”
เปรมวดีจ้องมองคนที่กำลังอยู่ตรงหน้าด้วยความไม่เข้าใจ เหมือนกับว่าเธอได้ยินในสิ่งที่ไม่คิดว่าจะได้ยินเลยสักนิด แต่เพียงแค่ครู่เดียวเท่านั้นเธอก็ต้องพูดบางสิ่งบางอย่างออกมา บางอย่างที่มันถูกกักเก็บเอาไว้อยู่ภายในใจเป็นหมื่นล้านคำ
“เพราะเปรมรู้ว่าต่อให้ยอมเป็นเบี้ยล่างของคุณไปตลอดชีวิต สุดท้ายแล้วคุณมันก็จะเป็นแค่ผู้ชายมักมากไม่รู้จักพอ ทั้งที่มีคู่หมั้นอยู่แล้วก็ยังกล้ามารังแกผู้หญิงที่อ่อนแอไม่มีทางสู้อย่างเปรม คุณจะเก็บผู้หญิงสองคนเอาไว้พร้อมกันไม่ได้ เพราะถ้าคุณแต่งงานแสดงว่าเปรมต้องขึ้นชื่อว่าเมียน้
