“ไม่เป็นไรพ่อยามก็พ่อยาม ค่อย ๆ ออกเสียงไปก็ชัดเองเนอะดารินคนสวย” คนเป็นพ่อเอาอกเอาใจลูกสาวทั้งยังเอาขนมเค้กมาป้อนตอนลูกสาวเล่น
เสียงวิ่งเล่นในบ้านพร้อมกับเสียงหัวเราะของลูกสาวดังไปถึงโรงงานตอนฉันเดินออกมาด้านนอก นึกอมยิ้มในความอารมณ์ดีของลูก เดี๋ยวคืนนี้ต้องนอนละเมอแน่ ๆ สงสัยลุงยักษ์คงจะชวนเล่นอีกแล้วละสิ
ฉันเคลียร์เรื่องเรียนกับเรื่องงานที่โรงงานเสร็จก็เย็นแล้วรู้สึกปวดเมื่อยไปหมด น้อง ๆ ของฉันมารับช่วงไลฟ์สดขายน้ำพริกต่อ เพื่อที่ฉันเองจะได้ไปทำกับข้าวให้ลูกสาวสักที
หุ่นเพรียวของมินทากาเดินออกมาจากโรงงาน เธอใส่กระโปรงสั้นทำเอาหนุ่ม ๆ ที่มีหอพักอยู่ในซอยมองเหลียวหลัง มินทากาก็ได้แต่ส่ายหน้าให้กับหนุ่มน้อยพวกนั้น เธออายุมากกว่าเด็กน้อยพวกนี้จะให้กินเด็กคงไม่เหมาะเท่าไหร่ ทั้งยังมีลูกตั้งหนึ่งคนความมั่นในรูปร่างก็ลดน้อยลง แม้ว่าใครจะบอกว่าหุ่นอย่างฉันเซี๊ยะจนน่าเจี๊ยะแค่ไหน ฉันก็ไม่เ
