หลังเรียนจบโพรเจกต์ต่าง ๆ ที่วางไว้ก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้น คุณแม่ของรามช่วยฉันคุยกับห้างสรรพสินค้าชื่อดังที่มีอยู่ทุกจังหวัด ทั้งดีลกับร้านสะดวกซื้อและทำน้ำพริกแบบคลุกข้าวถ้วยเล็ก ๆ เพื่อซื้อได้สะดวกพร้อมทานและวางขายในร้านนั้นด้วย
ส่วนรามก็จ้างบริษัทของยักษ์ขยายโรงงานการผลิตเดิมที่เป็นโรงงานเล็ก ๆ ให้ใหญ่ขึ้นเพื่อรองรับการผลิตที่มากขึ้น รวมทั้งสร้างเรือนหอไว้ด้วย เพราะฉันบ่ายเบี่ยงเรื่องแต่งงานมาหลายเดือน ทั้งที่ฉันเซย์เยสอำนาจเงินของบ้านรามก็พร้อมเนรมิตทุกอย่างให้อย่างที่ใจปรารถนาแต่ฉันติดเรื่องโรงงานยังไม่เรียบร้อย จึงขอผลัดไปก่อน
“มิ้นต์จ๋า...รามคิดถึงจัง” รามที่บอกคิดถึงเพิ่งจะออกไปดูการก่อสร้างโรงงานกับดูช่างที่มาสร้างเรือนหอได้เพียงสองชั่วโมง ต่อให้จากกันแค่เพียงห้านาที คนที่ขยันอ้อนอย่างรามก็เข้ามาออเซาะทุกครั้งที่เดินออกไปข้างนอก
“เหม็นเหงื่อค่ะ ไปอาบน้ำก่อนไหม”
“อาบด
