ตึก~ตึก~ตึก~
“ คุณคะเดี๋ยวก่อน”
ฉันวิ่งตามมาจนทันและรีบเรียกเอาไว้ ผู้หญิงคนนั้นหันกลับมามองฉันอย่างแปลกใจ ใบหน้ายังคงความเรียบตึง
“เรียกฉันเหรอ ”
น้ำเสียงที่ถามฉันกลับ เรียบเฉยมาก
“ใช่ค่ะ นี่ใช่กระเป๋าคุณรึเปล่าคะ หนูเจอในห้องน้ำ ”
ฉันยื่นกระเป๋าสตางค์ใบหรูไปตรงหน้าเธอ
“อุ้ย!!ตายละ ขอบใจมากนะหนู ”
เธออุทานเสียงไม่ดังนัก พร้อมเอามือทาบอกเบาๆแบบผู้ดี
“ไม่เป็นไรค่ะ ”
ฉันรีบตอบกลับทันที ฉันมีความสุขทุกครั้งที่รู้สึกว่าได้ช่วยเหลือคน กระเป๋าใบนี้คงแพงน่าดู
และของข้างในมูลค่าก็คงไม่ใช่น้อย
“นี่จ๊ะ~ฉันให้ค่าน้ำใจหนู หนูเป็นคนดีมากเลยฉันชื่นชม ”
หญิงวัยกลางคนควักเงินออกจากกระเป๋าแล้วยื่นมาให้ฉัน เป็นแบงค์พันน่าจะ4-5ใบได้
“ ไม่เป็นไรค่ะ หนูขอไม่รับนะคะ ”
ฉันรีบโบกไม้โบกมือปฏิเสธ
“ รับไว้เถอะจ๊ะ ตอบแทนความดีที่หนูทำในวันนี้ไง ”
“ หนูขอไม่รับนะคะ หนูเก็บกระเป๋ามาคืนคุณด้วยจิตสำนึ
