หลักจากที่ผมเปิดตัวแฟนเสร็จ ผมก็เดินไปส่งโฟกัสที่คณะสถาปัตย์ แต่วันนี้ไม่เหมือนทุกวัน
เพราะผมจับมือเธอเดินแบบเปิดเผย เราพูดคุยกันไปตลอดทาง และเลือกที่จะเดินช้าๆ เวลาพูดถึงเรื่องขำๆเราก็ยิ้มให้กัน มันเป็นอะไรที่ผมไม่เคยได้รับมาก่อน รอยยิ้มที่ใสซื่อ เสียงหัวเราะแบบไม่ปรุงแต่ง แฟนผมน่ารักอะไรขนาดนี้นะ
“พี่กลับแล้วนะ ตั้งใจเรียนนะเด็กดี เดี๋ยวตอนเที่ยงพี่มากินข้าวด้วย ”
ผมมาส่งเธอจนถึงหน้าห้อง บอกลากันนิดหน่อยพร้อมลูบผมเธออย่างเอ็นดู
“บ๊ายบายค่ะ เที่ยงเจอกัน ”
เธอโบกมือบ้ายบายและยิ้มกว้างให้ผม ผมแพ้รอยยิ้ม และแพ้ความสดใสของผู้หญิงคนนี้จังเลย
-โฟกัส-
“อ๊ะๆๆๆๆ ตาวิเศษเห็นน้าาาาาา เมื่อกี้แกกับพี่ธีร์เดินมาส่งกัน ร่ำลากัน ฟิลแฟนชัดๆ ”
พอฉันเดินมานั่งที่โต๊ะ สมายด์ก็แซวใหญ่เลย ไม่ได้อยู่ใน LINE กลุ่มก็แบบนี้แหละ
“ ก็แฟนน่ะสิ คิดเป็นอย่างอื่นได้ไงกัน”
ฉันรับสารภาพกับเพื่อนไปตามตรง และย
