วันต่อมา
“ป้าคะ พ่อของหนูล่ะคะ” ฉันเดินไปถามป้าคนนั้น ที่เคยคุยกันวันก่อนโน้น วันนี้ฉันตั้งใจมาหาพ่ออีกครั้งแต่ไม่เจอพ่อไม่รู้ว่าหายไปไหน
“ป้าเห็นออกไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะ ไม่รู้ว่าออกไปไหนเหมือนกัน”
“อ่าว ออกไปไหนอีกล่ะพ่อ” ฉันพูดพึมพำเบาๆ นี่พ่อหายไปอีกแล้วเหรอ
“ไม่ต้องเป็นห่วงมันหรอก มันหายออกไปแบบนี้ประจำนั่นแหละ กลับมาอยู่บ้านได้คืนเดียวก็ออกไปแล้ว”
“ถ้าอย่างนั้นหนูฝากของไว้ให้พ่อด้วยนะคะ แล้วหนูจะกลับมาหาพ่อใหม่” ฉันเดินเอากล่องที่เตรียมมาไปให้กับป้าแกไว้ มันมีรูปที่ฉันเคยถ่ายคู่กับพ่อตอนเด็กอยู่ในนั้นด้วย ฉันกลัวว่าถ้าฉันเอาวางไว้หน้าบ้านแล้วฝนมันจะตกลงมาเปียกหมด
และมันก็มีเงินบางส่วนที่ฉันเอาใส่มา อยากให้พ่อเก็บไว้ใช้จะได้ไม่ต้องลำบาก
ป้าแกคงไม่ขโมยหรอก เพราะเท่าที่ฉันเห็นป้าแกไม่ใช่คนเห็นแก่เงิน เพราะถ้าแกเป็นคนเห็นแก่เงินป่านนี้แกเรียกร้องไปตั้งนานแล้ว
“ได้ๆ แล้วถ้
