โรงแรมหรูที่ฝรั่งเศส
“แล้วเธอไม่กลับบริษัทแล้วเหรอ?”
“ไม่อะ ฉันโทรบอกเลขาแล้ว ว่ามีธุระต้องทำต่อ” ฉันตอบภากร
“อ๋อ”
“แต่อีกเดี๋ยวฉันก็ต้องกลับแล้วนะ ฉันไม่อยากกลับผิดเวลาไม่อยากให้แม่เป็นห่วง”
“โห่…นี่ฉันบินข้ามฟากมาหาเธอถึงนี่เลยนะ อยู่ด้วยกันนานๆ ไม่ได้เหรอ” ภากรเข้ามากอดฉันแน่น ทำเหมือนกับเด็กที่กำลังไล่อ้อนแม่ อายุเท่าไหร่แล้วเนี่ยภากร
“แค่ก ๆ ๆ อ้วกแหวะ!”
“ส้นตีนติดคอมึงหรือไงวะ!?” ภากรตอบกลับเสียงนั้นไป ก็เป็นเสียงภาคินน้องชายของเขาเองนั่นแหละ ฉันเห็นนั่งแยกเขี้ยวใส่กันมาตั้งแต่เจอหน้ากันแล้วเนี่ย
น้องชายก็จอมยั่วพี่ชายก็ชอบด่า พี่น้องคู่นี้มันศีลเสมอกันจริงๆ
“มึงหุบปากเลยไอ้กร เป็นเพราะมึงนั่นแหละที่ทำให้กูเจ็บตัว กูอยากจะรู้ว่าทำไมพ่อต้องทำมึงออกมาหน้าตาเหมือนกูด้วย”
“กูเป็นพี่มึง เพราะฉะนั้นมึงนั่นแหละที่หน้าตาเหมือนกูเอง” ภากรเถียง
“โอ้ย! จะเถียงกันเพื่ออะไรเนี
