“ท่านประธานคะ วันนี้มีประชุมอีกครั้งตอนบ่ายสามนะคะ”
อันนารายงานต่อประธานบริหารแล้ววางเอกสารลงบนโต๊ะของเขาในเช้าที่อากาศอึมครึมเหมือนฝนกำลังจะตก คริษฐ์วางปากกาในมือลงและเอ่ยว่า
“ขอบคุณมากนะอันนา”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“อันนา...”
“คะ...ท่านประธาน”
เลขาสาวหันกลับมามองร่างสูงที่ขยับลุกจากเก้าอี้และเดินมาหยุดตรงหน้าเธอ เขาจ้องมองใบหน้าหมดจดของอันนาและยิ้มให้
“หลายวันมานี้ผมเห็นว่าคุณช่วยงานผมแทบไม่ได้หยุดพักเลย ขอบคุณมากนะอันนาที่คอยเป็นผู้ช่วยทำให้ผมเบาแรงขึ้นมาก”
“ไม่เป็นไรหรอกนะคะ อันนาเต็มใจช่วยท่านประธาน และอีกอย่างมันเป็นหน้าที่ของอันนาอยู่แล้ว”
“ถึงยังไงผมก็ขอชื่นชมที่คุณมีจิตวิญญาณของการเป็นเลขา คุณทุ่มเทให้กับงานอย่างมากและทำให้ผมรู้สึกว่ามันคุ้มค่าที่ผมเลือกคุณมารับตำแหน่งนี้”
น้ำเสียงนั้นจริงจังแต่สายตาของเขาที่จ้องมองเธอนี่สิมันทำให้เลขาสาวใจเต้นตึกตักเพราะแววตาของคริษฐ์ดูแตกต่าง
