บทที่ 19
คืนแรก
“พี่หอมบอกว่าอยากนอนกับกู ใช่มั้ยครับพี่หอม”
...ฉันไปบอกตอนไหนวะคะ!!...
อชิส่งสายตากดดัน ส่วนภูผามองมาอย่างต้องการคำตอบ ท้ายที่สุดเธอจึงพยักหน้ายืนยันออกไป
“ไม่จริง ผมอุตส่าห์เตรียมตัวมาสำหรับคืนแรกของเรา” ภูผาร้องโอดครวญอย่างเกินจริง ในขณะที่ต้นหอมจ้องเขม็งชายหนุ่มทั้งสองอย่างเอาเรื่อง
“นี่! อย่าบอกนะว่าพวกนายตั้งใจจะมาทำเรื่องแบบนั้นกับฉัน!?”
“ระ เราไปหาอะไรกินกันดีกว่าเนาะ!” อชิไม่ยอมให้ต้นหอมได้บ่นอะไรไปมากกว่านี้ และหลีกเลี่ยงการตอบคำถามได้ดี ในตอนแรกต้นหอมก็โวยวาย ทว่าเมื่อเดินออกมาจากบังกะโลเธอก็ลืมเรื่องก่อนหน้านี้ไปจนสิ้น เพราะวิวยามเย็นที่เห็นตรงหน้ามันช่าง...
...สวยจังเลย...
ภูผาและอชิยืนขนาบข้างต้นหอมแล้วแอบฉวยโอกาสจับมือของคนตัวเล็ก พาเดินเรียบชายหาดไปจนถึงจุดที่มีคนพลุกพล่าน มีร้านขายอาหารและของต่างๆ พวกเขาพาเธอแวะร้านที่อยากกิน เพราะช่วงนี้คนไม่เยอะเ
