บทที่ 14
อึดอัดใจ
…อ่า อาการแฮงค์เป็นแบบนี้สินะ…
ต้นหอมตื่นขึ้นมาด้วยสภาพอิดโรย อาการเมาค้างทำให้เธอรู้สึกกระอักกระอ่วนราวกับจะคลื่นไส้ ถ้าวันนี้ลาหยุดได้เธอคงลาไปแล้ว แต่ว่าวันนี้มีสอบสำคัญจึงต้องฝืนสังขารลุกขึ้นมา
“อุ๊บ! อ้วก!!”
…อ่า ให้ตายเถอะ!!...
แค่ขยับตัวลงจากเตียงก็อาเจียนยกใหญ่ และนั่นเป็นภาพที่ภูผากับอชิเปิดประตูเข้ามาเห็นพอดี
“เหี้ย พี่หอม แฮงค์หนักเลยว่ะ!” ภูผารีบเข้ามาดูด้วยความเป็นห่วง อชิเดินออกไปอย่างไว “ไหวมั้ยพี่?”
หญิงสาวพยักหน้ารับ แต่มันย้อนแย้งกับสภาพของเธอเหลือเกิน…
“ผมว่าวันนี้พี่…”
“ขอโทษนะ แต่ว่า ช่วยพยุงไปห้องน้ำหน่อยสิ ถ้าอาบน้ำน่าจะดีขึ้น เดี๋ยวจะมาทำความสะอาดทีหลัง”
ใจจริงแล้วภูผาอยากจะให้เธอหนุดพักผ่อน แต่ก็ไม่อยากขัดใจ เพราะรู้ดีว่าถึงเห็นแบบนี้แต่ต้นหอมก็ดื้อรั้นไม่ใช่เล่น
เขาพยุงคนตัวเล็กไปที่ห้องน้ำ ก่อนจะหันกลับมาเพื่อทำความสะอาด ทว่าเห็นอชิเ
