และแล้ววันที่ไม้และลูกตาลต้องเดินทางก็มาถึง อานิวไม่ได้มาส่งคนทั้งสอง จึงเป็นหน้าที่มายที่ต้องมาและเธอก็มาเจอกับคุณพ่อของลูกตาล
“ฉันฝากขอบใจคุณอาของพวกเธอด้วยนะ” คุณพ่อของลูกตาลเอ่ยกับมาย
“ได้ค่ะ แต่คุณลุงอย่าได้เกรงใจเลยค่ะ ที่อานิวทำไปก็เพื่ออนาคตของไม้นะคะ” มายพูดไม่ผิด เพราะไม้จะดีหรือไม่นอกจากตัวไม้เองแล้ว คู่ชีวิตของเขาก็สำคัญเช่นกัน อานิวยินดีอย่างมากที่สามารถจัดการผู้หญิงที่จะเดินเคียงข้างไม้ตั้งแต่เนิ่นๆ แบบนี้ก็ไม่เลว ถ้าคิดๆ ดูแล้ว ก็ดีกว่าที่จะไปคว้าใครมา เลี้ยงอุ้มชูกันตั้งแต่เล็กแต่น้อยแบบนี้ ค่อยๆ ขัดเกลาให้เข้ากับครอบครัวเราได้ ก็ไม่เลวใช่มั้ย วันนั้นอานิวเอ่ยกับเธอและต่อหน้าไม้แบบนี้
“แล้วถ้าในอนาคต ไม้กับลูกตาลไม่ได้เป็นอย่างที่อานิวคิดละคะ อานิวจะไม่มาบ่นทีหลังหรือค่ะว่า ไม่คุ้มกับการลงทุน” มายเป็นคนเอ่ยถาม
“ไม่คุ้มกับการลงทุน จะเป็นไปได้ยังไง อาจ่ายเงินจำนวนนี้ไป แ
