เชื่อมั่น

440 คำ

หลังจากที่จัดการกับเพียงดาวเรียบร้อยแล้ว เหมันต์ที่ยังมีอาการมึนอยู่บ้าง แต่เขาก็พยายามอย่างที่สุดที่จะพาพลอยชมพูเดินมาที่รถยนต์หรูของเขาที่จอดไว้ ก่อนที่เขาจะรีบอธิบายเรื่องราวทั้งหมดกับพลอยชมพู “ผมขอโทษนะที่ทำให้คุณต้องวุ่นวายใจแบบนี้” เหมันต์หันมากล่าวด้วยความรู้สึกผิด “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุณไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้นี่นา คุณดาวต่างหากล่ะที่ไม่ยอมจบ” พลอยชมพูกล่าวตามจริง “ขอบคุณนะครับที่คุณเข้าใจผม และก็หนักแน่นเหลือเกิน เพราะเจ้าตัวเล็กคอยช่วยพ่ออยู่หรือเปล่าน้า” เหมันต์กล่าวพร้อมทั้งลูบไปที่หน้าท้องของหญิงสาว ที่ยังไม่ปรากฏความนูนชัดเจนเท่าใดนัก “สงสัยจะใช่ ไม่อย่างนั้นฉันคงหนีไปตั้งแต่เห็นรูปที่คุณนอนกอดกับคุณดาวแล้ว” พลอยชมพูคิดตามที่ชายหนุ่มพูด เพราะถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงเดินจากไป โดยไม่ได้สนใจอะไร แต่ตอนนี้เธอมีสติมากพอที่จะสำรวจสถานที่ก่อน และวิเคราะห์เรื่องราวที่เกิดขึ้น “ถ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม