เชื่อมั่น...1

553 คำ

“ครับ ผมไม่เรียกสินสอดหรอกครับ ขอแค่ว่าคุณเหมันต์ดูแลลูกและหลานของผมให้ดีก็พอ” นายพนมเอ่ยออกมาทันที ซึ่งเมื่อได้ฟังคำตอบของนายพนมทำให้ความรู้สึกที่คุณหทัยรัตน์มีต่อครอบครัวของพลอยชมพูได้เปลี่ยนไป เพราะท่านมักมองคนที่ฐานะต่ำต้อยกว่าว่าเขาเหล่านั้นหิวเงินอยู่เสมอ “ไม่ได้หรอก ตามธรรมเนียมมันต้องมี ฉันต้องให้สินสอดอยู่แล้วค่ะ” คุณหทัยรัตน์กล่าวย้ำอีกครั้ง “ความสุขของลูกสาวผมสำคัญกว่าทุกสิ่งครับ สินสอดสักบาทผมก็ไม่ต้องการ” นายพนมยืนยันเช่นเดิม “งั้นเอาเป็นว่าฉันขอให้สินสอดเองแล้วกันนะ เพราะถ้าขืนชาวบ้านรู้ว่าระดับคุณหทัยรัตน์แต่งลูกสะใภ้แบบไม่เสียสินสอด ฉันขายหน้าตายเลย” คุณหทัยรัตน์เอ่ยออกมาพร้อมกับรอยยิ้มอ่อน “แล้วแต่คุณจะเห็นสมควรเถอะครับ” นายพนมรู้ว่าตนเองคงไม่สามารถแย้งอะไรได้ เขาจึงปล่อยให้คุณหทัยรัตน์ทำตามที่ท่านต้องการ “ที่ดินหกไร่ที่สุขุมวิท กับเงินสดอีกห้าล้าน นี่คือสินสอดที่ฉันใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม