บทที่๓๑ แกล้งเมา

1457 คำ

คนที่กินเหล้าไปนิดหน่อยไม่ถึงกับเมาขับรถมาถึงหอพักที่เคยอยู่อย่างปลอดภัย รถมอเตอร์ไซต์ของเธออยู่หน้าห้อง มีแสงไฟสีส้มส่องผ่านม่านออกมาให้เห็นว่ามีคนอยู่ เธอกลับมาจากร้านเหล้าแล้ว แต่รถเก๋งข้างนอกไม่มี เขาจะเข้าไปดีไหม เห็นแค่นี้ก็น่าจะมั่นใจได้แล้วว่าเธอไม่ได้พาใครอีกคนมา แต่ก็เหนื่อยขับรถแล้วเหมือนกัน มันดึกมากแล้วด้วย ป้องมือกับปากลองเป่าลมหายใจออกมา มีกลิ่นเหล้าอย่างที่คิด ดับรถเดินลงไปถึงหน้าห้อง เคาะประตูแล้วทิ้งหัวพิงระหว่างยืนรอ แกร็ก สักพักประตูเปิดออกพร้อมกับคนในชุดนอนที่ขมวดคิ้วมอง อยู่ด้วยกันไม่เคยเห็นใส่แบบนี้? “อึก!” ทำไมคอแห้งขึ้นมาแบบนี้วะ “มาได้ไง” ถามด้วยความสงสัยและแปลกใจ เห็นสายตาเขาจ้องมองสำรวจตัวเองแต่ไม่ได้สนใจ “มาเที่ยวกับเพื่อน เมา ขับรถไม่ไหว” พูดแล้วเดินเข้ามาในห้องอย่างถือวิสาสะ “แล้ว?” “ขอนอนนี่” “ทำไมไม่ให้เพื่อนคนอื่นขับล่ะ” “มารถตัวเองเกือบหมด

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม