ฟิว.... "เห้อออออ" ผมถอนหายใจอย่างโล่งอกหลังจากเคลียร์ปัญหาที่บริษัทเสร็จ หลายวันที่ผ่านมานี้ผมแทบกระดิกตัวไปไหนไม่ได้วันๆถ้าไม่อยู่ในบริษัทก็ไปโรงพักเพื่อให้ปากคำกับเจ้าหน้าที่ตำรวจเนื่องจากที่บริษัทมีพนักงานทุจริตไปหลอกโกงเงินลูกค้าจำนวนหลายล้านบาททำให้บริษัทเสียหายเพราะเหตุนี้ผมถึงต้องรีบบินกลับมาไทยอย่างเร่งด่วนเพื่อมาจัดการปัญหาทุกอย่างโดยที่ไม่ทันได้บอกอะไรกับใบบัว ไม่รู้ป่านนี้เธอกับลูกจะเป็นยังไงบ้างเธอจะคิดถึงผมไหม ผมได้ให้คนของผมเฝ้าดูเธอยู่ห่างๆหากมีอะไรก็ให้รายงานผมทันทีแต่ผ่านมาเกือบอาทิตย์ก็ไม่เห็นคนของผมโทรมาบอกอะไรนั่นก็แปลว่าทั้งลูกทั้งเมียของผมสบายดีคงมีแต่ผมที่คิดถึงเธอคิดถึงลูกใจแทบขาดแต่ถึงผมจะคิดถึงมากแค่ไหนผมก็ไม่สามารถไปหาเธอกับลูกได้เพราะเรื่องงานผมต้องรับผิดชอบเพราะผมเป็นเจ้าของบริษัทความรับผิดชอบต้องมาเป็นอันดับแรก และที่สำคัญก็คือตอนนี้ผมเป็นหัวหน้าครอบครัวแล้ว