ฟิว....
"พี่ขอโทษที่ทำให้ลูกไม่ได้อยู่กับเรา แต่พี่สัญญากับแกว่าอีกไม่นานพี่จะทำให้แกกลับมาอยู่กับเราอีกครั้ง"
"หมายความว่ายังไง" ใบบัวทำหน้างงไม่เข้าใจ ผมก็เลยดึงเธอเข้ากอดให้แน่นขึ้นแล้วก็พูดในสิ่งที่คิด
"แกมาหาพี่ในวันที่พี่รู้ความจริง แกเรียกพี่ว่าปะป๊า แกบอกว่าแกรอที่จะมาอยู่กับเราเพราะแบบนี้เราควรที่จะ.." ผมใช้สายตาสื่อแทนความหมายแต่...
"ไม่ค่ะ ถ้านางฟ้าน้อยจะมาเกิดกับฉันพ่อของแกคงไม่ใช่คุณ" อะไรคือพ่อไม่ใช่ผมวะ แล้วแบบนี้จะไม่ให้ผมโมโหได้ยังไงกัน
"ใบบัวทำไมพูดแบบนี้วะ!!!" ผมตะคอกใส่เธออย่างลืมตัว เธอมองหน้าผมจนผมรู้สึกตัวว่าเผลอพูดไม่ดีกับเธออีกจนได้
"เอ่อ คือพี่.."
"คุณออกไปได้แล้วค่ะ อ่ะนี่ค่ะน้ำอุ่นกับยาคุณกินซะแล้วพอหิมะหยุดตกคุณก็กลับไปและไม่ต้องมาที่นี่อีกฉันไม่ต้องการให้พี่ศิวารู้ว่าคุณมายุ่งวุ่นวายกับฉันกับลูกพี่ศิวาเค้าอาจจะไม่พอใจที่เห็นคุณอยู่ที่นี่เพราะเรากำลังจะ
