“เหมือนคุณบุษบาบัณมากเชียวล่ะ อย่าบอกนะอเล็กซานโดรว่านายกำลังคิด”
“ใช่ ไม่ได้คิดแต่ฉันชอบและประทับใจในตัวเธอเลยล่ะชัดเจนไหม แล้วนายมีอะไรจะแนะนำฉันบ้างเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้”
สุดเขตมีสีหน้ากังวลใจถอนหายใจแรง ๆ ที่จริงเขาเคยบอกไปครั้งหนึ่งแล้วตอนที่อเล็กซานโดรโทรมาบอกว่าอยากมาเมืองไทยเพื่อแสดงความยินดีกับร้านไอศกรีมของเขาและแฟนว่าบุษบาบัณเจ้าของร้านขนมแสนอร่อยแต่งงานแล้วแต่ตอนนั้นอเล็กซานโดรคงไม่ได้สนใจฟัง
“มีสินายเลิกคิดเถอะว่ะ เพราะคุณบุษเธอเพิ่งแต่งงานไปหมาด ๆ เอง”
อเล็กซานโดรรู้สึกใจหายและนึกถึงหน้าผู้ชายมาดดีที่พูดจายียวนบุษบาบัณในคืนวันนั้น
“คงเป็นผู้ชายคนนั้นล่ะสิ”
อเล็กซานโดรอธิบายถึงลักษณะของผู้ชายมาดดีคนหนึ่งที่เขาเห็นที่ร้านขนมของบุษบาบัณ ให้สุดเขตฟัง
“ผู้ชายคนนั้นเป็นเพื่อนฉันเองเขาชื่อ ชลลัมพี เป็นเจ้าของบริษัทเคมียักษ์ใหญ่อันดับต้น ๆ ของประเทศแต่ว่าการแต่งงานสองคนนี้มัน
