41

1327 คำ

“นี่แม่เขม ชุดทำงานของลูกสะใภ้ฉันไหนว่าจัดหาไว้ให้เรียบร้อยแล้วทำไมถึง” คุณหญิงชลัมพรตำหนิเขมเลขาของตนและมองไปที่ชุดของบุษบาบัณ เขมศรีเงยหน้าขึ้นมาและมองไปที่ศรีสะใภ้ของเจ้านาย “เขมจัดชุดทำงานสวย ๆ ไว้ให้ใหม่แล้วนี่คะคุณบุษให้นังชุ่มมันเอาไปไว้ในห้องนอนคุณบุษแล้วนี่คะทำไมคุณบุษถึงได้ใส่ชุดทำงานเก่า ๆ แบบนี้อีกล่ะคะ” บุษบาบัณยิ้มน้อย ๆ ก่อนจะอธิบาย “ชุดทำงานใหม่ที่คุณแม่และคุณเขมอุตส่าห์เตรียมให้บุษมันดูมีราคาแพงมากบุษไม่กล้าใส่ไปทำงานค่ะ เอาไว้วันไหนมีแขกพิเศษหรือต้องไปทำงานนอกสถานที่ค่อยนำมาใส่” “อะไรกันยัยบุษนี่หนูเป็นสะใภ้เจ้าของบริษัทนะลูกทำไมถึงได้คิดแบบนี้ชุดหรู ๆ แพง ๆ แค่นี้แม่สามีเธอขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอกนะ ไปเปลี่ยนซะ” คุณหญิงชลัมพรสั่งออกคำสั่ง ไอ้นิสัยขี้เกรงใจคนแบบนี้ช่างเหมือนใครบางคนเสียเหลือเกินแวบหนึ่งคุณหญิงชลัมพรคิดถึงใครบางคนก่อนจะหยุดความคิดไว้หันไปสั่งลูกสะใภ้ “ช

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม