เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
“นี่แม่เขม ชุดทำงานของลูกสะใภ้ฉันไหนว่าจัดหาไว้ให้เรียบร้อยแล้วทำไมถึง” คุณหญิงชลัมพรตำหนิเขมเลขาของตนและมองไปที่ชุดของบุษบาบัณ เขมศรีเงยหน้าขึ้นมาและมองไปที่ศรีสะใภ้ของเจ้านาย “เขมจัดชุดทำงานสวย ๆ ไว้ให้ใหม่แล้วนี่คะคุณบุษให้นังชุ่มมันเอาไปไว้ในห้องนอนคุณบุษแล้วนี่คะทำไมคุณบุษถึงได้ใส่ชุดทำงานเก่า ๆ แบบนี้อีกล่ะคะ” บุษบาบัณยิ้มน้อย ๆ ก่อนจะอธิบาย “ชุดทำงานใหม่ที่คุณแม่และคุณเขมอุตส่าห์เตรียมให้บุษมันดูมีราคาแพงมากบุษไม่กล้าใส่ไปทำงานค่ะ เอาไว้วันไหนมีแขกพิเศษหรือต้องไปทำงานนอกสถานที่ค่อยนำมาใส่” “อะไรกันยัยบุษนี่หนูเป็นสะใภ้เจ้าของบริษัทนะลูกทำไมถึงได้คิดแบบนี้ชุดหรู ๆ แพง ๆ แค่นี้แม่สามีเธอขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอกนะ ไปเปลี่ยนซะ” คุณหญิงชลัมพรสั่งออกคำสั่ง ไอ้นิสัยขี้เกรงใจคนแบบนี้ช่างเหมือนใครบางคนเสียเหลือเกินแวบหนึ่งคุณหญิงชลัมพรคิดถึงใครบางคนก่อนจะหยุดความคิดไว้หันไปสั่งลูกสะใภ้ “ช