“ผมเอ่อ…ผมขอโทษบุษบาบัณ ผมไม่ได้หื่นคือ…”
“อย่ามาปฏิเสธ หื่นไม่เลือกที่แบบนี้ ฉันไม่ยกโทษให้หรอกไหนบอกว่าสมภารไม่กินไก่วัด ไหนว่าฉันไม่ใช่สเปค ไหนตามสัญญาคุณบอกว่าจะไม่แตะต้องฉัน”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
คุณหญิงชลัมพรได้รับข่าวจากทางบ้านคุณหญิงโขมภัทร ถึงข่าวการเข้าโรงพยาบาลอย่างกะทันหันของท่าน จึงยังไม่สะดวกให้เดินทางไปพบในเช้านี้กำหนดการที่จะต้องเดินทางไปอัมพวาจึงถูกเลื่อนออกไป เขมศรีมีหน้าที่ไปรายงานชลลัมพี กับบุษบัณเมื่อคิดจะเคาะประตูห้องร่างบางก็พุ่งพรวดออกมา
“คุณษุษ!”
บุษบาบัณชนเข้ากับเขมศรีอย่างไม่ได้ตั้งใจ “อุ๊ย! ขอโทษค่ะคุณเขม”
“ไม่เป็นไรค่ะคุณบุษ แล้วนี่จะรีบไปไหนคะ”
เขมศรีมองลูกสะใภ้ของเจ้านาย “เอ๊ะ! คุณบุษ เป็นอะไรคะ แพ้อะไรหรือเปล่าทำไมหน้าถึงได้แดงขนาดนี้”
เสียงเจื้อยแจ้วของเขมศรีทำให้ชลลัมพีเดินออกมาที่หน้าประตู มือแข็งแรงวางที่บ่าของบุษบาบัณอย
