เมื่อเป็นเช่นนี้ชื่อเสียงของนางจึงถูกพูดถึงแต่เรื่องความร้ายกาจ ตระกูลเซี่ยที่เคยรับปากจะมาหมั้นหมายหลังวันปักปิ่นก็กล่าวบ่ายเบี่ยงเรื่อยมา หากไม่นึกถึงจิตใจของบุตรีเขาคงไม่บากหน้าไปถามถึงสองครั้ง
ที่บุตรชายทั้งสองเล่าให้ฟังเรื่องซูเหมยฮวาออกไปเที่ยวเล่นนอกจวนทุกครั้งเป็นต้องเจอหลันเฟยหย่ากับเซี่ยซีฮั่น แต่มาตอนนี้เขาถึงได้เข้าใจ เรื่องบังเอิญไม่มีอยู่จริง
"ท่านพ่อตาเห็นควรจัดการเช่นไรจึงจะเหมาะสมขอรับ" ซูเหลียงขอความคิดเห็นจากท่านผู้เฒ่าเฟิ่ง
"เรื่องในครั้งนี้หากตระกูลหลันไม่ออกมาขอโทษ เจ้าให้คนไปกระจายข่าวลือออกไปให้ทั่วอย่าได้หยุด จนกว่าเรื่องนี้จะถึงหูท่านผู้นั้นในวังหลวง ข้าอยากจะรู้ท่านผู้นั้นจะจัดการเช่นไร ในเมื่อตระกูลหลันกล้าจะใส่ร้ายฮวาเออร์ของเรามานานก็ให้พวกมันรับรู้รสชาตินั้นเสียบ้าง" ทั้งหมดรับคำแล้วออกไปจัดการงานของตนเอง ลุงทั้งสองก็ส่งคนของตนแทรกซึมเข้าไปในจวนตระกูลหลัน
