บทที่ 17

1189 คำ

หลันเฟยหย่าเมื่อทราบเรื่องที่นางต้องไปเสแสร้งที่หน้าจวนตระกูลซูก็ยังมิอยากจะไปทำให้ตนเองอับอายเพิ่ม แต่พอฟังเรื่องที่ฉินอ๋องไปอาละวาดถึงตำหนักของหลันกุ้ยเฟย เรื่องที่จะนำตัวซูเหมยฮวามารักษาตัวในตำหนัก เพลิงริษยาในใจของนางก็ยิ่งปะทุ เหตุใดต้องเป็นซูเหมยฮวาเสียทุกครั้งไป นางรับปากแล้วรีบไปเตรียมการทันที "นายท่านขอรับ นายท่าน" พ่อบ้านตะโกนเรียนซูเหลียงเสียงดังอย่างเสียมารยาท "พ่อบ้านซูเหตุใดเจ้าถึงได้โวยวายเช่นนี้" ทั้งสี่คนกำลังนั่งรับมื้อเช้ากันอยู่ "คุณหนูหลันมาร้องไห้โวยวายอยู่หน้าจวนขอรับ นางต้องการจะขอเข้าพบคุณหนูเล็กเพื่อขอโทษเรื่องที่เกิดขึ้นขอรับ" ทั้งสี่คนพ่อลูกมองหน้ากัน มาขอโทษตอนนี้สายไปหรือไม่ ซูเหมยฮวาอยากจะเล่นเป็นเพื่อนหลันเฟยหย่าสักหน่อยนางจึงบอกกล่าวกับบิดาแล้วพี่ชาย ส่วนพ่อบ้านนั้นนางให้ไปหาของมาให้นาง ทั้งสี่คนมิได้รีบร้อนออกไปในเมื่อนางอยากคุกเข่าขอโทษก็ให้นางได้มีเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม