คำประชดประชันเช่นนั้นใครก็ฟังออก ซูเหมยฮวาอยากจะถลึงตาใส่เขาจะแย่ แต่ทำได้เพียงกะพริบตาอย่างใสซื่อ
"ท่านอ๋องมีเมตตายิ่งนัก พระองค์พูดถูกแล้ว ที่ใดจะดีไปกว่าที่เรือนของตนเอง" ซูเหมยฮวาเอ่ยอย่างเอาใจ นางอยากจะให้เขารีบกลับไปแล้ว หากยังต่อปากต่อคำด้วยนิสัยของฉินอ๋องวันนี้คงจะไม่กลับเป็นแน่
"ในเมื่อเจ้ากลับมาแล้วก็พักผ่อนให้มาก เปิ่นหวางขอตัวก่อน" ตอนที่ส่งเทพสังหารออกจากเรือนได้ทุกคนต่างโล่งใจ มีเพียงซูเหมยฮวาที่คิดไม่ตก มันมีบางอย่างที่น่าสงสัยจนเกินไป
หวังหย่งพาซูเหมยฮวากลับมาส่งที่เรือนของนาง เขาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งในจวนและนอกจวนในระยะนี้ที่เกิดขึ้นให้นางฟัง
นางไม่เข้าใจเหตุใดฉินอ๋องที่ทำตัวไม่เห็นหัวใครมาก่อนจะเข้ามาช่วยจัดการเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้น เรื่องของหลันเฟยหย่ากับซูเหมยฮวา หลันกุ้ยเฟยเคยยื่นมือเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้แล้ว
พระสนมส่งเทียบเชิญเรียกตัวซูเหมยฮวาเข้าเฝ้าในวั
