ทันทีที่ประตูห้องถูกปิดลง ร่างของแกมแพรก็ถูกโยนลงบนเตียงอย่างไร้ความปรานี
หล่อนรีบตะเกียกตะกายลุกขึ้นนั่ง มองเขาที่กำลังสลัดเสื้อออกจากตัวด้วยความตื่นตกใจ
“จะ... ทำอะไรน่ะ”
“จะเอาเธอไง”
คำตอบนี้ของเขาดังขึ้นพร้อมกับเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ถูกลงไปนอนแอ้งแม้งบนพื้นห้อง
แกมแพรหน้าตาตื่น พยายามที่จะหาทางหนีทีไล่ แต่มองไปรอบๆ ห้องก็ไม่เห็นทางรอดเลย
“อย่า... มายุ่งกับฉันนะ ลืมไปแล้วหรือไงว่าฉันเป็นคน... คนรักของพี่ชายคุณน่ะ”
หล่อนคิดว่าเหตุผลปลอมๆ นี้จะหยุดอติพัฒน์ลงได้ แต่เปล่าเลย มันกลับยิ่งเติมเชื้อไฟให้กับชายหนุ่มต่างหาก
เขาสลัดกางเกงขายาวสีดำออกไปจากตัว หลังจากนั้นก็กระโจนลงมาหา ทาบทับหล่อนเอาไว้ทั้งตัว
“นี่ออกไปนะ อย่ามาแตะต้องตัวฉันนะ!”
ยิ่งหล่อนดิ้นรน เขาก็ยิ่งเกรี้ยวกราด ความหิวกระหายทางเพศที่มันถูกผู้หญิงคนนี้ปลุกจนตื่นทวีความรุนแรงจนควบคุมไม่ได้
“พี่หนึ่งมีมิรินแล้ว เธอไม่มีสิทธิ
