EP.4 รุ่นพี่กลั่นแกล้ง!
1087 คำ
สัปดาห์ผ่านไป
การใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันหลายคนย่อมมีเรื่องวุ่นวาย ไหนจะการสับเปลี่ยนหมุนเวียนเข้าห้องน้ำ หรือแม้กระทั่งห้องครัวที่ต้องบริหารจัดการร่วมกัน เพลงพลอยบ่นทุกครั้ง โดยเฉพาะเวลาที่สองหนุ่มถอดเสื้อผ้ากองเรี่ยราด
มหาวิทยาลัย
เพลงพลอยเลือกเรียนคณะศิลป์ภาษา อยากต่อยอดหน้าที่การงานในอนาคต ซึ่งเมื่อมาถึงก็เจอกิจกรรมรับน้องเพื่อสร้างมิตรภาพที่ดีร่วมกัน
'บาทเดียวดูเพลิน เย้ เย้'
เสียงของนักศึกษาปรบไม้ปรบมือร้องเพลงเต้นและเล่นกิจกรรมกันอย่างสนุกสนาน เพลงพลอยใบหน้าสวยสดใส เนื่องจากเป็นเด็กบ้านนอกไม่ค่อยสัมผัสมลพิษหรือมลภาวะทำให้ผิวพรรณผุดผ่อง กลายเป็นที่จับตามองของทุกคนทันทีที่ปรากฏตัว
พักเที่ยง
"น้องคะ ช่วยไปซื้อน้ำแดงให้พี่หน่อย" รุ่นพี่สาวปีสองเดินเข้ามาหาเพลงพลอย พร้อมกับยื่นเงินแบงก์ร้อยให้ "ขอน้ำแข็งก้อนเย็นๆ"
"น้ำแข็งก็ต้องเย็นทุกก้อนหรือเปล่าคะ"
"นี่น้องกวนตีนพี่เหรอ?"
"เปล่าค่ะ แต่หนูก็แค่พูดตามความจริง"
"เอาเถอะ รีบไปซื้อเดี๋ยวตอนบ่ายมีกิจกรรม"
ก็ไม่อยากมีปัญหา เพลงพลอยคว้าเงินแล้วเดินไปยังโรงอาหารมหาวิทยาลัยซึ่งอยู่ค่อนข้างไกล ก่อนจะเดินกลับมาก็เจอกลุ่มรุ่นพี่นั่งล้อมวงสนทนาใต้ตึก
"น้ำแดงได้แล้วค่ะพี่" เพลงพลอยยิ้มหวาน
"น้ำแข็งละลายไปตั้งเยอะ มันจืดพี่กินไม่ได้"
"เดินไปไกลเดินกลับมันก็ต้องละลายบ้างสิคะ"
"พี่เปลี่ยนใจแล้ว ไปซื้อน้ำส้มให้พี่ละกัน"
"อะไรนะคะ?!"
เนื่องจากอากาศร้อน เพลงพลอยจำเป็นต้องรีบวิ่งสลับเดินเพื่อไปยังโรงอาหาร แล้วก็กลับมาอีกครั้ง ปรากฏว่าถูกสั่งให้ไปซื้อขนมของหวาน ช่วงพักกลางวันจึงไม่ได้กินข้าวปลาอาหารเพราะต้องทำกิจกรรมต่อ
"น้องเพลงพลอยใช่ไหม?" รุ่นพี่สาวปีสองอีกคนเดินตรงดิ่งเข้ามา "พี่ชื่อต้นหอมนะคะ"
"สวัสดีค่ะพี่ต้นหอม"
"ช่วยไปซื้อของให้พี่หน่อยได้ไหม"
"ของอะไรคะ..แล้วทำไมพี่ไม่ไปซื้อเอง"
"เป็นรุ่นน้องก็ต้องเชื่อฟังรุ่นพี่สิคะ อย่าเถียง"
"แล้วพี่จะเอาอะไรคะ"
วันนี้ทั้งวันเพลงพลอยเดินไม่หยุดหย่อน เมื่อกลับมาก็เจอเสียงหัวเราะคล้ายกับเย้ยหยัน ตัวเล็กกำหมัดอารมณ์เดือดดาด 'กรี๊ดดดดด' จู่ๆ บรรยากาศรอบข้างก็เปลี่ยนไปเมื่อสาวส่งเสียงกรี๊ดกร๊าด ปรากฏว่าสองหนุ่มสุดฮอตเดินเข้ามา โซ่หนุ่มหล่อวิศวะกับกระทิง หนุ่มหน้าตาดีดาวเด่นคณะศิลปะ
"ทำอะไรกันอยู่ครับ" กระทิงถาม
"คิดถึงพี่กระทิงได้ไหมคะ" ต้นหอมตอบ
"แค่คิดถึงอย่างเดียวเหรอ นึกว่าคิดอย่างอื่น"
"อุ๊ยยย มาถึงก็ปากหวานเลยนะคะ"
"ได้ข่าวว่าวันนี้มีรับน้อง เป็นยังไงบ้าง"
"สนุกมากค่ะ โดยเฉพาะ.."
สายตาเฉียบแหลมจ้องมองเพลงพลอยซึ่งหอบข้าวของพะรุงพะรังเดินเข้ามา เพราะถูกรุ่นพี่กลั่นแกล้งให้ไปซื้อของตามคำสั่งทั้งวัน โซ่จ้องมองพลางพูดเสียงดัง "ร้อนจัง อยากกินน้ำเย็นๆ สักแก้ว"
"เดี๋ยวต้นหอมให้รุ่นน้องไปซื้อให้นะคะ"
"พี่ขอน้ำโคล่านะ"
"ได้เลยค่ะพี่โซ่สุดหล่อ อิอิ"
"สาวๆ อยากกินอะไรไหมเดี๋ยวพี่เลี้ยง"
ทุกคนต่างพูดความต้องการ โซ่หยิบเงินจากกระเป๋ายื่นให้เพลงพลอย เพื่อให้เดินกลับไปซื้อที่โรงอาหาร เพราะไม่รู้ว่าวันนี้ตัวเล็กเดินไปมาทั้งวัน จึงถือโอกาสกลั่นแกล้งสมทบกับสาวสวยปีสองของคณะ
"พี่อยากกินข้าวมันไก่" กระทิงบอกเพลงพลอย
"ข้าวมันไก่ปิดค่ะ"
"ด้านนอกมีร้านเปิดอยู่"
"ให้หนูเดินออกจากมหาวิทยาลัยไปซื้อหรือคะ?!"
"อืมมม ใช่ ตอนเที่ยงลืมกินข้าว"
นี่มันเรียกว่ารวมหัวแกล้งกันชัดๆ
สาวสวยคณะรุ่นพี่พูดข่มขู่ จนเพลงพลอยไม่มีทางเลือก จำใจต้องยอมทำตามทุกอย่าง นี่แค่มาเรียนวันแรกยังหนัก ไม่รู้ว่าต่อไปจะใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่นยังไง
เวลาห้าโมงเย็น
หอพัก คิมจิ้มล้วย
แกร๊ก
กระทิงเปิดประตูเข้ามา เห็นเพลงพลอยนั่งคุกเข่าก้มหน้าลง คงเพราะเหนื่อยล้าจากการรับน้อง อ่อนแรงจากการเดินไปซื้อข้าวของตามคำสั่ง คนตัวสูงเดินเข้ามาใกล้พูดเสียงเรียบ "สนุกไหมวันนี้" ตัวเล็กได้ยินจึงแหงนหน้าขึ้นมอง
ใบหน้าหล่อดูสะใจ
ผวะ!
'อ๊าาาาาก์'
ความอดทนขาดสะบั้น สิ่งไม่คาดฝันเกิดขึ้น เพลงพลอยค่อยๆ ลุกยืน แล้วหวดลำแข้งเข้าใส่ซี่โครงของกระทิงเต็มแรง สักพัก..โซ่ก็กลับมาถึง
"เสียงดังอะไรกันวะ! ว่าไงเด็กปีหนึ่ง หึ" น้ำเสียงที่ดูเหมือนชอบใจ ทำให้เพลงพลอยโมโหจนเลือดขึ้นหน้า
ตุบ!
'โอ๊ยยยย'
ตัวเล็กเดินตรงดิ่งเข้าหา แล้วจับแขนล็อกไว้ด้านหลัง ชกหมัดเข้าที่กรามจนใบหน้าหล่อหันเอียงข้าง จากนั้นใช้แรงที่มีเหวี่ยงทั้งสองหนุ่มกองรวมกัน
"กูทนไม่ไหวแล้วโว้ยยยย!
เพล้ง!
ตุบ!
เคว้ง!
แม่ไม้มวยไทยงัดออกมาหลายบท ทั้งเตะต่อยชกตีกระทืบสุดกำลัง แม้ผู้ชายจะมีร่างกายกำยำแต่เนื่องจากความสามารถ ทำให้ตัวเล็กจัดการทั้งคู่จนหมอบกราบ ข้าวของในห้องพักยับเยิน
แปะ แปะ แปะ
ทั้งที่ไม่อยากให้ใครรู้เกี่ยวกับชีวิตส่วนตัว แต่ครั้งนี้ไม่ขอปกปิด เพลงพลอยนำใบประกาศนียบัตรนักมวยที่ขึ้นชกมาหลายเวที แปะติดบนข้างฝาฝั่งเตียงนอนตัวเอง
สองหนุ่มนั่งอีกฝั่ง มีแต่รอยแผลฟกช้ำ
"ฉิบหาย! ไม่บอกสักคำว่าเป็นนักมวย" กระทิงพูดพลางยกมือคลึงแผลที่ปากแตก "โอ๊ย"
"ตีเอาๆ เกือบจะสลบมันเตะเสยให้ลุกขึ้นนั่งอีกรอบ! ปอดกูย้ายไปสมทบกับตับแล้วมั้ง เครื่องในเละเทะไปหมดแล้วกูว่า" โซ่กระซิบพลางลูบท้องที่บาดเจ็บ
"กูไม่น่าไปแกล้งมันเลย"
"ตัวเล็กนิดเดียวไม่เห็นมีกล้าม ใครจะคิดว่าเป็นนักมวย อักกก~ โอ๊ย ศอกมึงโดนไหล่กู ไอ้สัด"
"มึงคิดว่าเจ็บคนเดียวหรือไงวะ! กูกระดูกแทบหัก"
"เตะกูเป็นลูกบอล อบต.เลย พอกลิ้งมันเตะเอาๆ ล้มลงนอนหงายมันกระชากแล้วสับศอก ฮึกกก~กูฟ้องแม่กูแน่ เกิดมาแม่กูไม่เคยตีกูขนาดนี้! แม่งเอ๊ย"
- ผู้เขียน
