“พี่สายฟ้า” ระหว่างที่ฉันกำลังเดินไปหาสายฟ้าที่ม้านั่ง แต่ก็มีเสียงของผู้หญิงดังขึ้นก่อน พอฉันหันไปมองก็เห็นเป็นยัยใยไหมนั่นเอง
อ้อฉันลืมบอกสินะว่าตอนนี้สายฟ้าฝึกงานจบและกลับมาเรียนได้หลายเดือนแล้ว อีกไม่นานก็จะสอบปิดภาคเรียนแล้ว แต่ประเด็นคือตลอดที่ผ่านมาฉันมักจะเห็นยัยนี่วนเวียนอยู่ในชีวิตของฉันกับสายฟ้าประจำ
“นางมาอีกแล้วว่ะ เอาไงตบเลยไหม” ปาลินถามขึ้นอย่างไม่ชอบขี้หน้า
“รอให้หมดความอดทนก่อนเดี๋ยวกูจัดเอง” ฉันตอบเพื่อนก่อนจะเดินไปหาสายฟ้าที่ตอนนี้นั่งทำหน้าเซ็งอยู่
“สายฟ้า” ฉันเรียกขึ้นนิ่งๆ
“มาแล้วหรอ ไปกันเถอะ” สายฟ้าลุกขึ้นจากการเกาะแขนจากยัยนั่นมาหาฉันอย่างเร็ว
“จะไปไหนกันหรอคะ ให้ใยไหมไปด้วยได้ไหม” ยัยใยไหมพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่แสนจะบ้องแบ๊วหน้าถีบ
“ไม่มีใครคบหรือไง ถึงได้วิ่งตามคนอื่นเหมือนหมาวิ่งตามเจ้าของแบบนี้” ฉันว่าให้เธอไปด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง
“ทำไมเรนพูดไม่เพราะเลย นี่แ
