Phakin (08) โมโห
1271 คำ
ปึก! ปึก! ปึก!
ปึก! ปึก! ปึก!
แก่นกายใหญ่ถาโถมเข้ารูสวาทอย่างหนักหน่วง และไม่มีท่าทีว่าจะหยุดลงเลย
วันใหม่เธอพยายามขัดขืนอย่างถึงที่สุด แต่ยิ่งเธอพยายามขัดขืนมากเท่าไร ภาคินก็ทำกับเธอแรงมากเท่านั้น
"อื้อ...พะ พอแล้วพี่คิน...ฮึก" วันใหม่ขอร้องทั้งน้ำตา เพราะเธอไม่อยากให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นซ้ำ แต่สุดท้ายมันก็เกิดขึ้นอีกจนได้
"อืมมอ่าส์ อีกนิด...ซี๊ดด" เอวสอบบดเน้นๆ อีก 2-3 ครั้ง ก่อนจะถอนแก่นกายที่ไร้เกราะป้องกันออกมาจากรูสวาท แล้วปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นบนหน้าท้องแบนราบของหญิงสาว
"ฮึก...พี่ทำแบบนี้ทำไม พี่ทำแบบนี้ทำไม!!"
"ไม่ต้องร้องไห้หรอก น้ำตาของเธอมันไม่ได้ช่วยอะไรเลย เสียเวลาเปล่า" ภาคินเค้นหัวเราะ ก่อนจะมองวันใหม่ที่นอนน้ำตาไหลอยู่บนเตียงด้วยสายตาที่รู้สึกสมเพช แล้วหันกลับไปใส่เสื้อผ้าเดินออกไปจากห้องนอนของเธอทันที
"ฮึกพี่มันเลว ใหม่เกลียดพี่ เกลียดที่สุด!!"
สุดท้ายวันใหม่ก็นอนร้องไห้ทั้งคืน และก็เผลอหลับไปตอนใกล้เช้า และเธอก็ต้องตื่นมาตอนตี5เพื่อที่จะเก็บของไปพักแรมทำกิจกรรมบนดอยทางภาคเหนือ
เธอเรียกรถแท็กซี่มาที่มหาวิทยาลัยแต่เช้า ก่อนที่ภาคินจะตื่นมาเห็นเธอ
.......
มหาวิทยาลัย >>> จุดนัดพบคณะบริหารธุรกิจ
"สวัสดีค่ะพี่เสือ"
"อ้าวน้องใหม่ ทำไมมาเช้าจังเลย นี่ยังไม่ถึงเวลานัดเลยนะ"
"พอดีว่าเมื่อคืนใหม่นอนไม่ค่อยหลับน่ะค่ะ ก็เลยตื่นมาเตรียมตัวแต่เช้าแล้วก็ออกมาเลย"
"พี่ส่งข้อความไปเมื่อคืนไม่เห็นเราตอบกลับ พี่ก็นึกว่าเราโกรธอะไรพี่ซะอีก"
"เปล่าค่ะ พอดีว่าใหม่รู้สึกปวดหัวนิดหน่อย ก็เลยไม่ได้จับโทรศัพท์เลย ขอโทษด้วยนะคะ"
"ไม่เป็นอะไรหรอก ว่าแต่เราหน้าดูซีดๆ นะเป็นไข้หรอ?"
"เอ่อ...??" วันใหม่ยืนตัวเกร็ง เมื่อจู่ๆ พี่เสือก็ใช้หลังมืออังที่หน้าผากของเธอ ทำให้วันใหม่สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากผู้ชายคนนี้ พร้อมกับยิ้มออกมาจางๆ ให้รู้ว่าเธอรู้สึกดี
"ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา แต่ก็เอาเถอะเข้าไปเลือกที่นั่งในรถได้เลย รอเพื่อนมากันครบแล้วค่อยออกเดินทางพร้อมกัน" พี่เสือหยิบกระเป๋าที่วันใหม่ถือมาไปใส่ไว้ในรถให้เธอ
"ค่ะ" วันใหม่พยักหน้ารับ ก่อนจะเดินขึ้นไปหาที่นั่งบนรถทัวร์ที่เธอจะต้องออกเดินทางในวันนี้
เธอกับเพื่อนไม่ได้นัดกันว่าจะต้องนั่งที่ไหน แต่พอเพื่อนเธอมาก็คงจะหาที่นั่งกันเอาเองนั่นแหละ
ผ่านไปสักพัก
"หือ?? พี่ไม่ไปนั่งข้างหน้าเหรอคะพี่เสือ?" วันใหม่หันไปถาม เมื่อจู่ๆ พี่เสือก็เดินมานั่งลงตรงเบาะข้างเธอที่ว่างอยู่
"ที่นั่งข้างหน้าเต็มหมดแล้ว มันเหลืออยู่ตรงนี้ที่เดียวพี่ก็เลยมานั่ง เราไม่ว่าอะไรใช่ไหม"
"ไม่ค่ะ ตามสบายเลย"
จากนั้นรถก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวออกไป ตามระยะทางซึ่งมันก็ไกลพอสมควร ต้องใช้เวลาเดินทางหนึ่งวันเต็มๆ เลยถ้าไม่มีเรื่องอะไร เพราะมันต้องขึ้นเขาด้วย และการขับรถขึ้นเขามันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
เวลาผ่านไป
"ใหม่ ใหม่" เสือเขย่าปลุกวันใหม่ เพราะตลอดทางที่รถขับออกมาวันใหม่เธอนอนหลับไปเลย
"หือ?? คะพี่เสือ??"
"รถจอดแวะปั๊มลงไปซื้อของกินไว้สิ เดี๋ยวจะต้องขึ้นเขาแล้ว บนเขามันไม่มีร้านสะดวกซื้อไม่มีห้องน้ำให้เข้าหรอกนะ ไปจัดการธุระส่วนตัวให้เรียบร้อยซื้อของขึ้นมาไว้กิน"
"ค่ะ พี่เสือเอาอะไรไหม"
"ไม่ล่ะ พี่ก็จะลงไปซื้อเหมือนกัน"
"อ๋อค่ะ"
พี่เสือกับวันใหม่เดินลงจากรถทัวร์มาพร้อมกัน ก่อนจะแยกย้ายกันไปทำธุระส่วนตัวของตัวเอง พร้อมกับซื้อของกินไปติดไว้บนรถเผื่อว่าหิวระหว่างทาง
"เฮ้อ...นั่งรถนานๆ ก็เหนื่อยเหมือนกันนะคะเนี่ย"
"เดี๋ยวมันจะได้เหนื่อยกว่านี้อีก เพราะมันต้องขึ้นเขา ของมันเยอะ เตรียมยาแก้เมารถมาหรือยัง"
"หือ?? มันไม่น่าเมาหรอกมั้งคะ ใหม่นั่งรถมาตั้งแต่เด็กแล้ว แค่นี้เองจิ๊บๆ พี่เองนั่นแหละที่จะต้องซื้อ"
"พี่ไม่เป็นอะไรง่ายๆ หรอก แค่โค้งแค่นี้ไม่ทำให้คนอย่างเสือสยบได้หรอก"
"หรา.."
"อือ.."
วันใหม่กับเสือสนิทกันอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนว่าสองคนนี้จะเข้ากันได้ดีด้วยซ้ำ วันใหม่เธอชอบผู้ชายที่อบอุ่นเข้าใจผู้หญิง เธอจึงรักพี่ชายอย่างภากรมาก เพราะภากรทั้งอบอุ่นและแสนดีคอยดูแลปกป้องเธอมาตั้งแต่เด็กแล้ว ต่างจากภาคินที่จะคอยหาช่องโหว่รังแกเธออยู่ตลอด
.........
ตัดมาที่ภาคิน
บ้านกระทิง
ครืด ครืด ครืด
"ครับแม่"
( อยู่บ้านหรือเปล่าลูก )
"อยู่ครับอยู่คนเดียว คนดีของแม่หายไปไหนก็ไม่รู้จนป่านนี้ยังไม่กลับบ้านเลย ไม่รู้ว่าไปเที่ยวเถลไถลที่ไหน"
( น้องไม่อยู่บ้านอาทิตย์นึงแหละลูก น้องไปทำกิจกรรมกับรุ่นพี่ )
"ห๊ะ!? แม่ว่าไงนะครับ วันใหม่เธอไปทำกิจกรรม?"
( ใช่จ้ะ น้องไม่ได้บอกก่อนไปหรอ น้องมาขอแม่แล้วล่ะว่าไปทำกิจกรรมกับรุ่นพี่ แม่ก็เลยอนุญาตให้ไป )
"ทำไมถึงไม่บอกผมเลยครับ นี่ถ้าแม่ไม่บอกผมก็ไม่รู้นะครับเนี่ย"
( สงสัยน้องคงจะลืมน่ะ )
"แล้วนี่ไปทำกิจกรรมกันที่ไหนครับแม่"
( เห็นว่าไปบนดอยทางภาคเหนือนะ แต่แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าที่ไหน )
"อ่าครับ"
ภาคินกดวางสายจากผู้เป็นแม่พร้อมกับกำโทรศัพท์ในมือเอาไว้แน่น เมื่อวันใหม่ไม่ยอมบอกเรื่องนี้กับเขา
"เธอชักจะข้ามหน้าข้ามตาฉันเกินไปแล้วนะวันใหม่!" ภาคินยืนกัดฟันกรอด เขาโกรธมากๆ ที่วันใหม่บอกเรื่องนี้กับทุกคนยกเว้นเขา
ตู๊ด ตู๊ด
( ฮัลโหลว่าไงไอ้คิน )
"มึงรู้ไหมว่านักศึกษาคณะบริหารธุรกิจไปทำกิจกรรมที่ไหน"
( รู้สิน้องสาวกูก็ไป )
"ที่ไหนวะ?"
( มึงจะรู้ไปทำไม มึงจบออกมาจากมหาวิทยาลัยตั้งนานแล้ว )
"ก็กูอยากรู้"
( จังหวัดxxxบนดอย โรงเรียนxxxที่จะไปพักทำกิจกรรมกัน )
"มึงไปกับกู"
( ไปไหน? )
"ก็ไปตามที่ที่มึงบอกเมื่อกี้ไง"
( เฮ้ยกูไม่ไป กูอยากอยู่กับเด็กกู ไปทำไมให้เหนื่อยวะ )
"เอาเด็กของมึงไปด้วย"
( อ่าว สรุปมึงจะไปทำอะไรไปหาใครกันแน่วะเกิดอะไรขึ้น อย่าบอกนะว่ามึงจะไปตาม... )
"เออ! กูจะไปตามคนของกูกลับ"
( เฮ้ยมึงเป็นบ้าไปแล้วหรอวะไอ้คิน เขาไปทำกิจกรรมกันเขาไม่ได้ไปเที่ยวสักหน่อย )
"แต่กูจะไป เดินทางคืนนี้ด้วย พรุ่งนี้เช้าต้องถึง"
( ห๊ะ!? )
"กูให้เวลามึงเก็บเสื้อผ้าแล้วบอกกับเด็กของมึงชั่วโมงนึง แล้วกูจะไปรับที่บ้าน"
( อะ อ่าวเฮ้ยๆ ไอ้คิน บังคับกันแบบนี้เลยหรอวะ )
"เออ!!"
- ผู้เขียน
