-26- เร่าร้อน NC++
ขุนพลกลับมาถึงบ้านในเวลาตีสามกว่า ๆ ใบหน้าคมคาย ส่ายหน้าเล็กน้อยกับความดื้อดึงของคนตัวเล็กที่ไม่ยอมนอน เพราะรอเขากลับมาจนร่างเล็กเผลอหลับอยู่ที่โซฟา ขุนพลยกยิ้มที่มุมปากอย่างนึกสนุกเมื่อคิดอะไรขึ้นมาได้ ก่อนจะเดินตรงไปหาร่างบางที่นอนหลับอยู่บนโซฟา
“อือ” อังอังพึมพำเบา ๆ เมื่อถูกริมฝีปากหนาโน้มลงมาสูดดมกลิ่นหอมจากซอกคอระหงฟอดใหญ่จนรบกวนการพักผ่อนของเธอ
“กลับมาแล้วเหรอคะ” อังอังถามด้วยน้ำเสียงงัวเงียทั้งพยายามลืมตามองชายหนุ่มผ่านความมืด
“ทำไมไม่ขึ้นไปนอนดี ๆ” ขุนพลถาม
“นอนไม่หลับค่ะ”
“เป็นห่วง ?”
“แค่สงสารกัปตันที่จะไม่มีพ่อเฉย ๆ ค่ะ” อังอังพยายามหยัดกายลุกขึ้นแต่ก็ทำไม่สำเร็จเพราะถูกขุนพลคร่อมทับร่างกายเอาไว้
“เหรอ แต่เฮียสงสารกลัวลูกจะเหงามากกว่า”
“เกี่ยวอะไรกันคะ” อังอังถามด้วยน้ำเสียงงุนงงเพราะไม่เข้าใจในสิ่งที่ขุนพลต้องการจะสื่อ
“ก็ลูกไม่มีเพื่อนเล่นเ
