-25- แทนคำขอบคุณ
เมฆาจ้องหน้าขุนพลอย่างเอาเรื่อง ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นสมเพชในวินาทีต่อมา เมฆายื่นมือไปรับซองเอกสารสีน้ำตาลมาจากลูกน้องคนสนิทก่อนจะโยนไปตรงหน้าขุนพล ขุนพลปรายตามองเอกสารตรงหน้าเพียงนิดก่อนจะหยิบมันขึ้นมาเปิดดูผ่าน ๆ ตาแล้วโยนมันกลับไปที่เดิม
“ให้กูดูทำไม ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของกู”
“มึงต้องจ่ายค่าเสียหายที่เผาผับกูมายี่สิบล้าน”
“ทำไมกูต้องจ่ายในเมื่อกูไม่ได้เป็นคนทำ”
“แมน ๆ กล้าทำกล้ารับหน่อยสิวะ”
“หึ มึงจะบอกว่ามึงยอมรับที่แจ้งตำรวจไปค้นผับกูน่ะเหรอ กูจะบอกอะไรให้นะ ถ้ามึงมีปัญญาทำแค่นี้มึงอย่าทำให้เสียเวลาเลย เพราะมันทำอะไรคนอย่างกูไม่ได้หรอก”
ขุนพลระบายยิ้มสมเพชออกมาที่มุมปาก
“ขนาดกูทำแค่นั้นมันยังดิ้นพล่านถึงขนาดมาเผาผับกู แล้วถ้ากูยัดอย่างอื่นเข้าไปในร่องเมียมึง มึงจะดิ้นขนาดไหนวะ” เมฆาตอบกลับด้วยท่าทีสบายใจ
ขุนพลใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มอย่างไม่สบอารมณ์ ดวงตาคมแ
