เด็กขุนพล

-2- แฟนเก่า

-2-

แฟนเก่า

ร่างบางในชุดเสื้อยืดสีขาวตัวบางกับกางเกงยีนขาสั้นโชว์สัดส่วนนาฬิกาทรายบนรองเท้าผ้าใบ กำลังเดินเลือกของตกแต่งเพื่อนำไปตกแต่งร้านเบเกอรีของเธอที่กำลังจะเปิดในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้ด้วยความตั้งใจโดยไม่ได้ทันสังเกตผู้ชายที่ยืนขวางทางเธอ ร่างบางเดินเบี่ยงตัวหลบบุคคลแปลกหน้าเพื่อเดินไปดูของตรงอื่น ทว่าท่อนแขนเรียวเล็กก็ถูกฉุดรั้งเอาไว้เสียก่อนทำให้เธอต้องหันกลับไปมองเจ้าของการกระทำอย่างเลี่ยงไม่ได้

"เฮีย" ทันทีที่ได้เห็นใบหน้าของเจ้าของฝ่ามือหนานี้ หัวใจดวงน้อยก็กระตุกสั่นไหวราวกับกำลังหวาดกลัวอะไรบางอย่าง

"ไม่เจอกันนานเลยนะ" ขุนพลใช้สายตาไล่มองสำรวจเรือนร่างของอดีตแฟนสาวด้วยสายตาเรียบเฉยจนคนถูกมองรู้สึกกระอักกระอ่วน จึงต้องรีบดึงท่อนแขนเรียวเล็กออกจากการเกาะกุมแล้วถอยห่างออกมาสองสามก้าว

"ค่ะ เฮียสบายดีนะคะ"

"หายไปไหนมา" ขุนพลเลือกที่จะไม่ตอบคำถามของอดีตแฟนสาว

"หนูไปเรียนต่อต่างประเทศมาค่ะ ตอนนี้เรียนจบแล้ว" อังอังระบายยิ้มส่งไปให้อีกฝ่ายเพื่อให้บรรยากาศผ่อนคลายลง "ถ้าเฮียไม่มีอะไรแล้ว หนูขอตัวก่อนนะคะ" อังอังส่งยิ้มให้อดีตแฟนหนุ่มครั้งสุดท้ายก่อนจะเดินออกมาจากตรงนั้น

ขุนพลยืนมองแผ่นหลังบางที่เดินไกลออกไปเรื่อย ๆ ด้วยความรู้สึกสับสน เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอะไรดลใจให้เขามาอยู่ที่นี่ ขุนพลยกมือขึ้นลูบหน้าตัวเองเพื่อดึงสติกลับมาก่อนจะเดินหันหลังกลับไปอีกทาง

ขุนพลกลับมาคอนโดเก่าที่คุ้นเคย คอนโดที่เคยเป็นรังรักระหว่างเขากับอังอังเมื่อหกปีก่อน เพราะหลังจากวันนั้นเขาก็ตัดสินใจเปลี่ยนที่อยู่ใหม่ แต่ก็ยังคงเก็บที่นี่เอาไว้เพื่อจัดการกับความรู้สึกสับสนของตัวเองที่ยังคงหาคำตอบไม่ได้ตลอดเวลาที่เลิกกับอังอังไป ว่ามันคืออะไรกันแน่

ติ้ง!

ขุนพลหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงออกมาเพื่อดูรายงานที่นักสืบที่เขาจ้างให้คอยตามดูอังอังตั้งแต่เมื่อวานขึ้นมาดู ภาพร่างบางที่กำลังขะมักเขม้นจัดเตรียมร้านเบเกอรีในความฝัน ที่เธอเคยบอกกับเขาตั้งแต่ตอนคบกันว่าอยากเปิดร้านเบเกอรีเป็นของตัวเอง

'ถ้าหนูเรียนจบหนูจะเปิดร้านเบเกอรีค่ะ และหนูก็จะช่วยคิดเมนูใหม่ ๆ ให้ผับเฮียด้วย ดีไหมคะ'

'อืม'

'หนูจะคิดสูตรขนมใหม่ ๆ แล้วให้เฮียเป็นคนชิมคนแรกเลย'

'เฮียไม่ชอบของหวาน'

'แต่หนูอยากให้เฮียชิมนี่นา นิดเดียวก็ได้แค่นิดเดียวจริง ๆ นะ'

'หึ รู้แล้ว'

'เย่ ๆ เฮียขุนพลของหนูใจดีที่สุดเลย'

ใบหน้าคมคายระบายยิ้มบาง ๆ เมื่อนึกย้อนไปถึงอดีตที่เคยมีร่วมกับอังอังผู้หญิงคนเดียวที่เขาไม่เคยลืมแม้แต่เสี้ยววินาทีเดียวที่เคยใช้เวลาร่วมกัน ทว่าเขากลับหาคำตอบไม่ได้เสียทีว่าความรู้สึกทั้งหมดนี้มันเป็นเพียงเพราะความลุ่มหลงในกายสาวหรือเพราะอะไรกันแน่