“เฮีย”
“เป็นอะไรทำสีหน้ากระดี๊กระด๊าระริกระรี้แบบนั้น”
“เฮียใช้คำพูดแปลกๆ ฮั่นแน่! แอบช่วยผมอยู่ใช่ไหม” อธิปไตยรีบเข้าเรื่องในทันที
“ช่วยอะไร” อธิราชทำหน้างุนงงกับประโยคของน้องชายคนเดียว
“ก็เฮียส่งลูกน้องใส่ชุดไอ้โม่งไปรุมทำร้ายผมกับอุ้ยอ้ายไง”
“ห้ะ!” อธิราชอุทานสะดุ้งโหยงสุดตัว เขาอยู่ของเขาดีๆ ไหงกลายเป็นผู้ร้าย ส่งลูกน้องไปรุมทำร้ายน้องชายกับว่าที่น้องสะใภ้ได้ล่ะ
“เฮียอย่ามาแกล้งทำเป็นไขสือตื่นตกใจ ผมไม่เชื่อเฮียหรอก”
“ฉันตกใจจริงๆ” อธิราชหน้าตาเหลอหลา
“ยังไงก็ขอบคุณนะเฮีย”
“ขอบคุณฉันเรื่องอะไร”
“ก็ที่เฮียส่งลูกน้องไปไง แต่ผมว่าเฮียเล่นหนักไปนิดตรงที่ให้มันเตะจริง ต่อยจริง แต่วิชาการต่อสู้ของผมศิษย์สำนักเดียวกับเฮีย ผมไม่มีวันให้เสียชื่อท่านอาจารย์เด็ดขาด ก็เลยเล่นจริงเจ็บจริงเหมือนกัน แต่ไม่ครณามือผมหร้อก ผมก็เข้าใจเฮียนะ มันต้องแสดงจริงๆ ให้ดูสมจริงสมจัง แต่ถึงเฮียไม่ส่งลูกน
