“ค่ะคุณพ่อ”
“ไปนอนเถอะ พ่อก็จะนอนแล้วเหมือนกัน”
“ค่ะคุณพ่อ” เธอไม่กล้าเซ้าซี้ถามบิดาเรื่องที่อธิปไตยเคยพูดเอาไว้ว่าจะพาผู้ใหญ่มาสู่ขออีก ท่านรับรู้แค่นี้ก็ปวดใจมากพอแล้ว เธอไม่กล้าทำร้ายจิตใจท่านไปมากกว่านี้ รอให้สอบเสร็จสิ้นผ่านไปก่อน เธอค่อยคิดอีกครั้งว่าจะเอายังไงดี พอเข้าห้องเรียบร้อยแล้วอิงฟ้าก็ส่งข้อความไปถึงอธิปไตยในทันที
“พี่โซ่”
“ครับ”
“คุณพ่อรู้เรื่องที่อุ้ยอ้ายท้องแล้วนะคะ”
“จริงเหรอครับ ท่านว่ายังไงบ้าง”
“ท่านร้องไห้เสียใจค่ะ” เธอส่งสติ๊กเกอร์ร้องไห้ไปให้เขา
“ไม่เป็นไรนะครับ พี่จะให้คุณพ่อกับคุณแม่ไปสู่ขออุ้ยอ้ายเอง”
“หลังสอบเสร็จนะคะ แต่คุณพ่อดูอ่อนลงมากแล้วค่ะ”
“พี่เป็นลูกผู้ชายพอ พี่จะรับผิดชอบอุ้ยอ้ายเองครับ” คำว่าอ่อนลงของ อิงฟ้าน่าจะเพราะรู้ว่าลูกสาวตัวเองท้อง อธิปไตยคิดในใจคนเดียวเงียบๆ แผนการที่เขาขบคิดมาหลายเดือนสำเร็จลงได้ด้วยดี แต่ส่วนหนึ่งก็ต้องขอบคุณพี่ชา
