"ขอไปกินเหล้ากับเพื่อนหน่อยครับ"
กว่าจะตัดสินใจพูดออกไปได้ก็เล่นเอาผมเดินตามมันมาทั้งวัน
ไอ้วัชไม่ใช่คนใจแคบแต่ก็ไม่ได้ใจดีถึงขนาดจะให้ผมออกไปดื่มแล้วกลับดึกดื่นโดยที่ไม่มีมันคอยตามติดไปด้วย
ไม่รู้ว่าหาแฟนหรือกลายเป็นคุณพ่อลูกติดเพิ่มมาหนึ่ง กระเตงไปด้วยกันแทบทุกที่
แต่ก็ไม่ใช่อะไรหรอกผมไม่ค่อยฉลาดเรื่องผู้คนเหมือนมันไง คราวก่อนก็เกือบถูกวางยาในเหล้าแล้วไหม
แบบนี้วัชมันคงไม่ไว้ใจให้ผมไปไหนมาไหนคนเดียวตอนอีกแน่ๆ
"กูไม่ให้ไป"
"ไอ้วัช"
นอกจากไอ้วัชจะไม่ใช่คนเกียร์มัวที่กลัวเมีย ผมกลับต้องเป็นฝ่ายสิโรราบมันก่อนในคราวนี้เพราะอยากจะไปหาเหล้ากระแทกปาก
ผมกระโดดทับลงบนตัวไอ้วัชที่กำลังนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียง เกลือกกลิ้งไปมาแต่เจ้าตัวก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะอนุญาตให้ผมไป
"ไปร้านพี่แวน พี่ของวินทร์มันไง คนกันเองทั้งนั้นเลย" ผมว่าเสียงกระเง้ากระงอด
"คิดว่ากูจะลืมเรื่องเพื่อนมึงเหรอวะ" อีกฝ่าย
